Aþk kalbi kýraný affeder belki. Aþk vicdansýzdýr çünkü. En çok sevene acýmaz. Sevene yüreðinin sesini dinle, o ne derse yap der. Oysa insan aklýyla ve inancýyla ayakta kalýr. Ýnsan bu yüzden sürünür. Aþk gurur kabul etmez. Gurur aklýn iþidir. Aklýný ve inancýný önüne katan kiþi, kalbini kýraný asla affetmez. Aþk der ki, ona inan ve güven. Aslýnda insan için en büyük yük kendisini taþýyamamasýdýr. Aþk süründürür, akýl ayaða kaldýrýr. Seven boyun büker, sýrtý eðer. Ýnsan sevdikçe aþký uðruna kendinden geçer. Ýnancýný ve aklýný bir kenara iter. Hal böyle iken, seven sevilenden güven ister, inanç bekler. Zira, yüreðini sevdiði için boþaltan kiþi, ister ki yüreðini sevdiði kiþi güvenle ve inançla doldursun. Bir bakar ki hayatýn en hüzünlü aný gelip çatmýþtýr, deli gibi sevdiði insanýn buna hiç deðmediðini görmüþtür ve en kötüsü onun için harcadýðý yýllar olmuþtur. Çünkü sabýr taþlarýyla örülen duvar yýkýlmýþtýr. Altýnda kalan yine seven olmuþtur. Kim ister ki yaptýðý duvar yýkýlsýn. Kim ister ki taþlarýný tek tek oturtuðu yýllar, elinde kalsýn. Kim ister ki bir insana duygusal baðlarla baðlýyken, her þey bir anda kopsun. Betona çakýlmýþ gibi bir his yaþamayý kim ister? Sokakta yaþayanlarýn insanlardan bir lokma ekmek görememesine raðmen, sürekli hor görülmesi gibi bir lokma sevgi görmek adýna sokaða atýlmayý kim ister? Kim hor görülmek ister? Arada beyinsel farklar yokken, duygusal farklar yokken tek farkýn çevresel olmasý da kötüdür. Kiþi tek kiþiyi sevmek isterken, bir mahalle dolusu insanla tanýþýr. Sevgiyi özel kýlmak gerekirken, aþk mahalle baskýsýna dönüþür. Seven sevdiðinin ecüðünü bücüðünü sevmek zorunda kalýr. Kýsaca sevdiði insanýn mezarlýðýný, ölüsünü, dirisini, her aileden en az birisini, ecüðünü bücüðünü, mercimekten küçüðünü, topalýný, çolaðýný, eniþtesi, kaynýný ýrsiyetini sevmek zorunda kalýr. Birini seveyim diyen kiþi toplu tecavüze uðrar gibidir. Aþk tek kiþiliktir. Oysa bu ülkede sevmek mahalle muhtarý olmak gibidir. Herkese boyun eðmek, herkese caným cicim demek aslýnda çok yorucudur. Sonra ver elini onun bunun için kavga etmelere. Kalp kýrýlýr, gurur incinir. Seven kiþi aklýný baþýna alýr. Der ki benim hayatýmý pirinç yýðýnýna çeviremezsin. Bana ayýkla pirincin taþýný diyemezsin. El sallanýr, hoþça kal denir. Geride bir yýðýn pirinç kalýr. Ýsteyen pilav yapar, isteyen düðün veya niþan. Yeni gelen mutlaka kendini aþk mutfaðýnda bulur. Aþk mutfaðý sadece pirinç yýðýnlarýyla doludur. Yaþanýlanlar, yaþadýðýnla kalmalý. Aþkýn tadý böyle çýkmalý.