İnsan kendini daha ne hallere sokabilir
Bütün fikirlerin doğruluğuna inanarak
Ve şaşmaz dediği herşeyi kendisi şaşırdığında
Hep içinde bir düşman gibi sinsice
Bekleyen kibir sesini duyurduğunda
Güzel bir şarkıda kendi duyuşuna
Bir kır çiçeğine bakarken kendi gözlerine şaştığında
Kendi ayaklarına methiyeler düzdüğü yolu unutup
Selam vermeden kimseye yolculardan selam aldığında

İnsan kendini daha ne hallere sokabilir
Bir hayvan olamaz mesela
Hayvanlar için hayatta kalmaktır yaşamanın yolu
Bir cisim gibi kalamaz köşede
Bir gören olur ayıplar
Düşlere bile karışıp kaybolsa
Biri çıkar düşü bir şeye yorar

İnsan kendinden başka bir hal de bilmez ya