Rüzgârın saçından bir tutam kesip
Savurdum evlerinizin üstüne
Birer kırlangıç olup kondular damlarınıza
Şimdi,
Hayat ne zaman yüzünü dönse karanlığa
Sabahı müjdeleyen şarkıları
Doldurmak için kulaklarınıza
Düşlerinizi şakıyacaklar...

Yosunları istemeyen denize benzer
Gece vakti yüzleriniz ışığa dönükken
Oysa ne güzelsiniz böyle bile

Bilseniz
Nasıl da çoğalır tutuşan eller
Sonbaharda yapraklar
Yere düşmeyecek kadar sevdalı olurlar

Bu toprak kokusu
Ölümü değil yaşamı müjdeler
Bu sevinçtir
Adı bile insanı ürkütür bazen
Aşktır nihayetinde
Dilimiz hiç dönmez
Hasretle bahsederken

Küsecek bir şey yok bunda
Dünya dönüyor çünkü

Uzanın çimenlerine gökyüzünün
Sizin için kardeşlerim
Tozu dumana katarak gelen türkü