EY LEYL BIRAKMA BİZİ!..


Bir temiz sayfa açılıyor önümde, Leyla gibi aşk gibi tertemiz!.. Sonra yazmalıyım diyorum, her şeyi yazmalıyım, kalmamalı bir şey geriye, Leyla gibi aşk gibi, tutkuyla yazmalıyım, akmalı satırlar su gibi ardımdan!... İncitmemek için içi, sesiz adım atmalıyım!.. Derde düşmeliyim, ince hastalığına yakalanmalıyım sevda gibi… Rabbe Biadın var unutma, derde verilmiş sözlerin var, onun için hep konuşmalıyım, ondan temiz kalmalıyım, uzak durmalıyım, uzaktan bakmalıyım leyl gibi!.. Leyla nerdesin tut elimizden bırakma, Leyla bırakma bizi incinsen de susanda unutma, Acı bize eteklerine çamur bulaşsa da aldırma, ah etme ne olur ağlama. Sen Leyl’sin , gecesin aşksın unutma, bitiremezler seni, yapraklarını dökseler de kurutamazlar!.. Senin ellerinde nasırlar var, yüreğinde bin bir kor…, kalbini aşkla mühürledin sen, konuşma, sus ama gitme… Kaçma içimizden bizi aşksızlığa bırakma, Leylayı anlatmalıyım… Yaymalıyım sevdayı gökyüzüne tekrar, saçmalıyım tohumlarını ellerimin yettiğince…, Andın, canın, yolun, bunların bir olduğunu anlatmalıyım… bunlarla ısınmalıyım… var olmalıyım… ben, ben olmalıyım, gerçek olmalıyım, miskinlik o bile güzeldi eskiden, Rabbin Kıtmiri olmalıyım!.. Herkes bir şeyler söylüyor, ne çok konuşuyorlar,ne çok biliyorlar ben olmadan… Ah ben ne çok biliyorum, ne çok sen oluyorum Leyla gibi aşk gibi .. ama bir şeyi iyi biliyorum ki, Leylalar çok eksik Bu Dünyada artık, herkes hesap yapıyor da, bir Leyla olamıyor, şaşkın, aşık... Leyla nerdesin dön içimize acıtma bizi artık, dön hanene ne olur!.. içimize dön, söz söylemiyeceğiz bir şey sana, sadece yanımızda ol, su gibi ol, kara kuru ol, mahmur bakışlı ol, ama Leylamız ol, yoksa aşkı kaybedeceğiz leyla ne olur bizimle ol!... söz bitmiyorsa Leyla’dan yardım al, sus ol, ne olur sus ol!... Es ver Dünyaya biraz, sen ol!...