En güvenli yaþadýðýmýz yer neresidir sizce? Ýncinmekten, yaralanmaktan, zarar görmekten güvende yaþadýðýmýz en korunaklý yer, kuþkusuz anne rahmi. Orada her türlü tehlikeden uzak yaþýyoruz, besleniyoruz, büyüyoruz, geliþiyoruz. Ve tam bir teslimiyetle teslim oluyoruz.

Dünyaya gözlerimizi açtýðýmýzda ise endiþe ve korkularýmýz baþlýyor. Tevekkül ve teslimiyeti unutup, her yaþta farklý korkular yaþayarak hayatýmýzý sürdürüyoruz. Hayatýmýz boyunca yoðun olarak hissettiðimiz en sýkýntý veren kavramlardan biri korku. Yalnýz kalma, yoksullaþma, malýmýzý, iþimizi, sevdiklerimizi kaybetme, toplumda küçük görülme, amaçlarýmýza ulaþamama, çirkinleþme, yaþlanma, hastalanma, ölme gibi korkularla mücadele ederek ömür sürüyoruz.

Oysa anne karnýnda olduðu gibi dünyada da Allah bizi rahmetiyle sarýyor, bizi rýzýklandýrýyor, soluk almamýzý, yürümemizi, koþmamýzý saðlýyor, bize saðlýk veriyor, sayýlamayacak kadar fazla nimet bahþediyor, zorluklardan kurtarýyor, bizi koruyor, rahmetiyle sarýyor, zifiri karanlýklardan aydýnlýklara çýkarýyor.

Yaþamýmýz boyunca karþýmýza çýkan her þeyi Allah’ýn yarattýðýnýn bilincinde olabilsek, hiçbir olay bizim için korku sebebi olmaz. Allah’tan gelen her þeyi, sabýr ve tevekkül içinde, O’ndan hoþnut olarak, en güzel tavýrla karþýladýðýmýzda korku yerine Rabb’imizin sonsuz rahmetini ve sevgisini hissederiz. Kolaylýkta da zorlukta da Allah’a güvenip halisane teslim olduðumuzda, bizi hiçbir zaman yalnýz ve yardýmsýz býrakmaz. Allah, dünya hayatýna ait korktuðumuz her þeyi imtihan gereði yaratýyor. Ancak biz korkular yüzünden hayatýmýzý kâbusa çeviriyoruz.

Hýrslar ve Tutkular

Hýrslarýmýz ve tutkularýmýz gerçekleri kavramaktan bizi alýkoyuyor. Sahip olamadýðýmýz her þey için hýrsa kapýlýyor, dünyanýn geçici metaýna aldanýyor kendimize zulmediyoruz.
Tutkuyla baðlandýðýmýz nefsani her þey, ancak Allah’ýn yaratmasýyla var olan dünyevi ve geçici þeyler. Biz ise olaylarýn Allah’tan baðýmsýz gerçekleþtiði yanýlgýsýna kapýlýyor, yitirdiklerimizi yeniden elde edebilmek için her defasýnda büyük bir hýrsla mücadeleye giriþiyoruz.

Hedefe ulaþamamak ise içinden çýkýlamaz bir üzüntü ve huzursuzluk kaynaðý oluyor. Sürekli stres içinde, bedensel ve ruhsal zarar görüyoruz. Sýkýntýlardan kurtulabilmek için sonuçsuz çabalara giriyoruz. Oysa bu yaptýklarýmýzýn kalbimize gerçek huzur ve mutluluðu vermesi imkânsýz.

Peygamberimiz(sav)’in ifadesiyle “dünyada rahat yok” ama dünyada mutluluk var. Dünya, imtihan mekâný. Dünya hayatýnýn tek deðeri imtihan amacýyla yaratýlmýþ olmasý ve Allah’ýn hoþnutluðunu kazanma fýrsatý sunulmasý. Her imtihanda Allah’ý görmek ve O’nu çokça zikretmek kurtuluþa yaklaþtýrýyor.

Hayatýn gerçek amacýndan gafletteki insan, nehirdeki bir yaprak gibidir. O gitmez, akan suyla sürüklenir. Hayatýnýn amacýný/anlamýný yitirmesi insan için dünya hayatýný yitirmekten daha büyük acýdýr.

Allah’ý Anmak Þifadýr, Gerçek Mutluluktur

Allah’ý anmak, kalbi içtenlikle Allah’a baðlamak, her þeyi Allah’ýn yaratmakta olduðu gerçeðini düþünmek, insanýn gerçekleri görmesini engelleyen perdeleri bir bir kaldýrýyor, dünya ve ahiretin güzelliklerini insanýn önüne seriyor. Þeytan, Allah’a yakýnlaþtýracak her þey gibi cenneti de insana unutturmaya çalýþýyor. Oysa Cenneti her an hatýrda tutmak, cennet ehlinin özelliklerini kazanmamýza vesile olabilir.

Ýmam Rabbanî, Allah’ý anmanýn önemi konusunda Mektûbat’da þu sözleri söylüyor: “Yavrum! Annenin yavrusuna karþý yaptýðý gibi daha ne zamana kadar kendine böyle titreyeceksin? Daha ne güne kadar nefsin için üzülecek, sýkýntýlara düþeceksin? Yakýnda elbet öleceksin… Çabuk biten bu zamanda Allah’ý hatýrlayarak, manevi hastalýða ilaç yapmak en büyük vazife olmalýdýr. Allah’tan baþkasýna düþkün olan bir gönülden hiç hayýr umulur mu? Dünyaya eðilmiþ olan ruhtan, nefs-i emmare daha iyidir.”

Ýnsanýn gerçek huzur ve mutluluða kavuþmasý, yalnýzca Allah’ýn hoþnutluðunu hedeflediði bir yaþam sürmesiyle mümkün. Rahmeti her þeyi kuþatan Rabb’imiz bu gerçeði sonsuz merhametiyle Kur’an’da haber veriyor. Kur’an þifadýr; onda her zehrin panzehiri mevcuttur.

Bu sýrdan habersiz insan, her yolu denediði halde düþlediði mutluluðu yakalayamamasýnýn, yaþamýn deðiþmez gerçeði olduðunu düþünüyor. Oysa Allah her konuyu çözümüyle birlikte yaratýyor. Mutsuzluðun çözümü; Allah’ýn beðendiði güzel ahlâký yaþamakla ve O’nun üzerimizdeki korumasýný kavramakla mümkün.

Dünya hayatý lunaparklardaki korku tünelleri gibi. Biliriz ki önünden hýzla geçtiðimiz hiçbir þeyin gerçekte bir etkisi yoktur ama yine de korkarýz. Biliriz ki yolun sonu aydýnlýktýr ama biz aydýnlýða çýkamayacak olmaktan korkarýz. Endiþe, korku ve vesveseler yüzünden hayatýmýzý azap içinde yaþarýz. Oysa samimi kulunu aydýnlýða çýkaracak olan Allah’týr ve O’na güvenip-dayanmak ne büyük lükstür...

Gerçek mutluluk için Allah’a gönülden, tam bir teslimiyetle baðlanmalý ve hayatýn her anýný Kur’an ahlakýna uygun bir þekilde yaþamalý. Böyle bir ahlaký yaþadýðýmýzda, dünya hayatýnda ne denli zorluk ve sýkýntýyla karþýlaþýlýrsak karþýlaþalým, kalbimizde Allah’a güvenmenin, tevekkülün, O’nun hoþnutluðunu umut etmenin huzurunu ve mutluluðunu hissederiz…

Hayatýmýzýn uzunluðu deðil, güzel yaþanmýþ olmasý önemli olan. Allah’ýn inanan kullarýna vaad ettiði güzel hayat, boþ ve amaçsýz iþlerle geçirilen tatlý hayat deðildir. Mutluluk veren, Allah’ý anmak ve O’nun rýzasý için çalýþmaktýr. Ancak o zaman dünya hayatýnýn her anýndan zevk alabilir, ancak o zaman Allah’ýn benzersiz yaratmasýyla süslediði güzellikleri gereði gibi takdir edip, mutlu olmayý baþarabiliriz. Her þeye Allah aþkýyla baktýðýmýzda mutmain olur kalbimiz ve daha dünyadayken –Allah’ýn dilemesiyle- batýnýnda da cenneti yaþarýz.

Bunlar, iman edenler ve kalpleri Allah’ýn zikriyle mutmain olanlardýr. Haberiniz olsun; kalpler yalnýzca Allah’ýn zikriyle mutmain olur. (Rad suresi, 28)


Fuat Türker