Hüsnü Bakkaliye’nin kızı Aliye
Yatmasına daha çok vardı ve o paketteki sigara sayısını biliyordu. Paketteki sigara sayısını biliyorsaniz, o sigara size yetmeyecektir. Sigaranın yanında, bir kahve olsa ne iyi olurdu diye düşündü ama yazar sigara ile kahveyi bir araya getirmeyecek kadar klişelere karşıydı. Onun için sigarasını, kahvesiz içmek zorunda kaldı ve yazara ağız dolusu bir küfür savurdu. Yazar da ona küfür etti. Karşılıklı küfürleşmeler, birbirlerini itekleme seviyesine gelmeden, okur girdi araya, ayrıldılar. İkisi de çok sinirliydi. Sinirlendiğinde alnındaki damarı, süveyş kanalı gibi belirginleşiyordu. Hayko Cepkin'den bir "Ölüyorum" dinleyeyim en iyisi dedi. Youtube'a girmek icin internet tarayıcısını açtı ama karşısında borcunuzdan dolayi … TTNET yazısını gördü. Bu ne saçmalıktı şimdi. Şu dakika mi kesmişlerdi. Ttnet'in saati yoktu. Kafasına göre kesebiliyordu. Sigara yaktı bir tane daha. Yazarın sesini duydu kafasının içinde. Yak, yak da gör gece ne içeceksin bakalım.
Yazara tekrar sinirlendi. Ne vardı sanki yeteri kadar sigarası olsaydı. İki tuşa basmak zor mu geldi? Ama yok! Paşam hikayeyi buradan kurgulayacak ya!
Yazar cevap vermeyince daha da sinirlendi. Sabah sigarasını almak için gittiği bakkaliyedeki kız geldi tekrar aklına. Hüsnü bakkaliye’nin kızı Aliye. Daracık elbisesinden tomurcuk vermiş memelerini düşündü. Ne ayıptı doğrusu. Gençken okuduğu bir romanda; giysileri, dünyası ve aklı daracıktı diye bir cümle okumuştu. Çok sevmişti. Tam Aliye’yi anlatıyordu. Yazarı kimdi? ..ski’li bir şeylerdi diye düşünmeye başladı. 15 dakika olup bulamayınca, yazar Bukowski be sığır bunu herkes bilir dedi.
Tam yazara tekrar küfür edecekti, yazar “Hey adamım, lanet olası aklını başına devşir okuduğun romanlara benzemeyen bir hikaye yazıyorum burada ve uğraşmak istediğim en son şey asi bir karakter.” dedi. Yazarın bu çıkışı karşısında boyun eğmesi gerektiğine kanaat getirdi. Tekrar Aliye’ye yoğunlaşmaya başladı. Sonra birden durup yazara döndü. “Ulan noktalama işaretlerini götüne mi sokacaksın kullansana dedi. Yazar; “Yeni bir akım, yeni bir tarz oluşturmaya çalışıyorum lanet pislik. Sesini kes ve yazdıklarımı yapmaya devam et!” diye tekrar fırçayı bastı.
Aliye’ye yarın açılacaktı. Aliye’nin de ona açılmasını bekliyordu. Her türlü açılıma razıydı. Bu düşüncelerle boğuşurken sigarası bitti. Yatmak için kendini zorladı ama o kendini zorladıkça uyuyamadı. Yatakta bir o yana bir bu yana döndü. Yazar benimle taşşak geçiyor diye tekrar sinirlendi. Tam yazara dönecekti ki uyuya kaldı.
Sabah kalkıp doğru Hüsnü bakkaliye’ye gidip sigara almak istedi. Aliye oradaydı, “Aliye bir paket 2001” dedi. Aliye sigarayı verince de sordu; “Aliye benimle yaşar mısın?
Aliye durdu ve cevap verdi; “Çocuklarım olmadan asla!”