Hayýr baþlýkta bir yanlýþlýk yok. "Dünyada mekan, ahirette iman" denir ama tam aksini düþünüyorum. Çünkü dünyadaki imanlý hayat-Allah’ýn dilemesiyle-ahirette en güzel ve sonsuz barýnma mekaný olarak karþýlýk bulur.

Kur’an’ýn bu konuda verdiði örnek olarak hatýrýma Firavun’un eþi geliyor. Bu kutlu kadýn, Kuran’ýn iman edenler için örnek verdiði üstün ahlâklý kadýnlardandýr.

Firavun, Mýsýr’da zalimliði ve halkýna uyguladýðý þiddetle tanýnýr. Karýsý da, Firavun’un bu zorbalýðýna ve inkarýna en yakýn tanýktýr. "... Firavun, gerçekten yeryüzünde büyüklenen bir zorba ve gerçekten ölçüyü taþýranlardandý." (Yunus Suresi, 83) Erkek çocuklarý öldürür ve halka iþkence yapar.

Rabb’imiz, Firavun’u uyarmak amacýyla Hz. Musa’yý gönderir. Ancak, "Sonunda Musa’ya kendi kavminin bir zürriyetinden (gençlerinden) baþka -Firavun ve önde gelen çevresinin kendilerini belalara çarptýrmalarý korkusuyla- iman eden olmadý..." (Yunus Suresi, 83) ayetiyle bildirildiði gibi, Hz. Musa’ya iman edenler çok az sayýdadýr. Ýnsanlar Firavun’un zulmünden korktuklarý için iman etmezken, Firavun’un karýsý korkmaz, Allah’ýn yakýnlýðýný kazanmayý seçer. Onun samimi imanýný Kur’an þöyle haber verir:

"Allah, iman edenlere de Firavun’un karýsýný örnek verdi. Hani demiþti ki: "Rabbim bana Kendi Katýnda, cennette bir ev yap; beni Firavun’dan ve onun yaptýklarýndan kurtar ve beni o zalimler topluluðundan da kurtar." (Tahrim Suresi, 11)

Firavun’un eþi tüm Mýsýr kocasýna aitken, büyük bir zenginlik ve ihtiþam içinde yaþarken bu imkanlarýn hiçbirini önemsememiþ, imaný, Allah’ýn rýzasýný kazanabilmeyi, O’nun beðendiði ahlaký yaþayabilmeyi bütün bu dünya nimetlerine tercih etmiþtir.

Dahasý iman sahiplerinin özelliði olan kýnayanýn kýnamasýndan korkmamýþ, kocasýnýn-ki Firavun Ýlahlýk iddiasýnda olan bir zalimdir- imanýný öðrendiðinde göstereceði tepkiden ve zulümden çekinmemiþtir. Allah sevgisinden kaynaklanan cesareti ile inananlara güzel bir örnek olmuþtur.

Pek çok insan, maddi imkanlar elde ettiðinde, mutlu olabileceðini düþünür. Özellikle de zenginlik, evlilik, kariyer, ev, otomobil ve toplumda saygýnlýk elde ederek tatmin olabileceðini zanneder. Dünyaya yönelik hayat sürer, ölümü ve ahireti hatýrýna getirmez, yalnýzca aný yaþar. Þükretmek için verilen dünyevi nimetlere tutkuyla baðlanýr. Eksik ve kusurlu dünyayý, ona ait deðerlerle gözünde büyütür.

Dünya hayatý gerçekten, Rabb’imizin þanýna uygun olarak güzel, renkli ve ihtiþamlýdýr. Güzel bir hayat sürmek kuþkusuz nimettir. Ancak nimetler amaç deðil araçtýr ve hiçbir þey Allah’ýn rýzasýndan önemli deðildir. Yok olacak bu deðerlere sahip olma çabasý yerine ahirete yönelik çaba sonsuz güzelliklerle karþýlýk bulur.

Bizim Katýmýz’da sizi (bize) yaklaþtýracak olan ne mallarýnýz, ne de evlatlarýnýzdýr; ancak iman edip salih amellerde bulunanlar baþka. Ýþte onlar; onlar için yaptýklarýna karþýlýk olmak üzere kat kat mükafaat vardýr ve onlar yüksek köþklerinde güven içindedirler. (Sebe Suresi, 37)