Ýnsan, Rabbine ne kadar yakýn ise, O’nun güzel isimlerinin üzerindeki tecellileri de o kadar fazladýr. O’ndan kendilerine güzellik geçmiþ bulunan kullarýnýn ruhlarýndaki o güzellik dýþarýya yansýr, çevresini aydýnlatýr.

“Bütün validelerin þefkatleri, rahmet-i Ýlâhiyenin bir lem’asýdýr (parýltýsýdýr)” diyor Bediüzzaman. Özellikle de annelerde Allah’ýn Rahman, Rahim, Rauf gibi þefkat ve merhamet ifade eden isimleri tecelli ediyor. Her annede bu tecellileri görebilmek mümkün. Her annenin kalbi çocuðuna karþý þefkat ve merhametle coþuyor.

Merhametlilerin en merhametlisi Allah, her bebeði son derece korunaklý, sakat kalmayacaðý, acý duymayacaðý bir yere; anne rahmine, ona hiçbir zarar gelmeyecek þekilde yerleþtiriyor. O Ýlâhi rahmetin tecellisiyle anne de daha doðmadan çocuðunu þefkatle sarýyor, koruyor, gözü gibi sakýnýyor. Doðduktan sonra da þefkat kanatlarýný üzerine geriyor. O munis kadýn, çocuðuna yönelik bir tehlike durumunda ise adeta aslan kesiliyor. En þiddetli özveriyi gösteriyor, kimi zaman kendisini feda ediyor.

Hz. Peygamber(asm) bir gün ashabýna, “Bir anne sevgiyle öpüp kokladýðý yavrusunu ateþe atar mý hiç?" diye soruyor. Ardýndan, "hiç þüphe yok ki Allahu Teâlâ kullarýna karþý annenin yavrusuna olan þefkatinden çok daha þefkatli ve merhametlidir” diyor.

"Merhamet etmeyene merhamet olunmaz" buyuran Peygamberimiz(asm), merhamet duygusunun en fazla çocuk sevgisinde ve onlara gösterilen þefkatte görüldüðünü belirtiyor. Öyle ki; "Yâ Resulullah, siz çocuklarý öper misiniz? Biz onlarý öpmeyiz" diyen Bedevî'ye, "Allah senin kalbinden merhamet duygusunu almýþsa ben ne yapabilirim?" buyuruyor.

Sevgi ve paylaþmak en yakýnýmýzdan baþlar. En yakýnýmýz çocuklarýmýzdýr; paylaþmak sevgi, saygý ve merhametle olmalýdýr. Resulullah(asm), etrafýndaki kiþilerin cehalet, art niyet, ön yargý, kötü ahlâk ya da zalimlik nedeniyle sergilediði kötü davranýþlarýna karþý onlarý doðruya yönlendirme ve ýslah etme yolunu seçer. Kapsamý oldukça geniþ olan din eðitimi konusunda bizler için en güzel örnek, Peygamberimizdir. Þöyle ki;

Küçük Mahzure dýþarýda arkadaþlarýyla oynarken müezzin taklidi yaparak, alaylý bir þekilde ezan okuyor. Oradan geçmekte olan Hz. Peygamber(asm) çocuðun yanýna gidiyor; “Haydi bir ezan da bana oku!” diyor. Mahzure ne yaptýðýnýn farkýna varýyor, piþman oluyor ve utanýyor. Ama bütün gayretini göstererek ezan okuyor. Birkaç yanlýþ dýþýnda Mahzure güzel bir ezan okuyor, Hz. Peygamber yanlýþlarýný düzeltiyor. Sýrtýný sývazlayýp: “Mübarek olsun!” diyor. Mahzure þaþkýn, kýzýlmayý beklerken þefkat ve lütuf görüyor, dahasý bir de dua alýyor.

O, resul olarak gönderildiði toplumda kýz çocuk doðduðunda cahiliye erkeklerinin yüzleri karanlýk bir gecenin parçalarýna dönüþürken, hatta kýz çocuklarý diri diri topraða gömülürken, kýzýný Mekke sokaklarýnda omzunda taþýyan merhamet peygamberidir. Ona dair her kýssada bizler için önemli dersler vardýr. Kadýn, erkek, anne, baba her Müslüman için örnek kiþiliktir Peygamberimiz(asm); O, yolumuzda ýþýktýr. Allah, O’nun kalpleri imana ýsýndýran ve Kur’an ahlâkýna yaklaþtýran sevgisini, ince düþüncesini ve þefkatini kalplerimize rapdetsin, o “Ýlâhi rahmetin parýltýsý” ile ruhlarýmýzý aydýnlatsýn. …

"... Ona inananlar, destek olup savunanlar, yardým edenler ve onunla birlikte indirilen nuru izleyenler; iþte kurtuluþa erenler bunlardýr. (Araf Suresi, 157)


Fuat Türker