Herkesi tanýyordu.Herksin içini okuyordu.Ezberledikleri rolleri söylüyordu binlerce.binlerce kez. .
Konser bittiðimde O,''Tebriler''dedi. ''Sana da.'' dedi Varlýk.Kalabalýðýn arasýndaydýlar ama birbirlerini izliyorlardý hiç kimseyle konuþmadan.Daha sonra O. Varlýk'ýn yakýnýndaki adamýn yanýna gelip onunla konuþmaya baþladý.''Yarýn döneceðim için çok mutluyum'' deyip Varlýk'a baktý.Elinde siyah dosyasý vardý.
Dosyaya baktý gülümseyerek.Daha sonra Varlýðýn parlayan gözlerine..
''Artýk burda iþim kalmadý'' dedikten sonra elindeki dosyayý V
arlýk'ýn ayaklarýna fýrlattý.
Gitti elindeki tek varlýðý olan gümüþ enstrumaný ile oradan.Varlýk'ýn bembeyaz suratý kýpkýrmýzý olmuþtu.Yanýndaki adama baktý.Adamda ona þakþýn bir ifadeyle bakýyordu.
Boðazýnda kocaman bir düðüm vardý sanki.Çok aðrýyordu hemde çok.
Dünyadaki akan tüm gözyaþlarýný anlatan yaðmurlar kadar.
Hemen oradan uzaklaþtý.Acý ve utanç dolu dünyasýný gizlemeye çalýþarak,insanlara çarparak gözyaþlarýný gizlemeyi baþardý.
Zavallý Varlýk zavallý..
O an istediði tek þey montunu giyip gitmekti oradan.Soyunma odasýna girdi.
Montum nerede diye sorduðunda kimse ona cevap vermiyordu.Kafasý karýþmýþtý artýk aðlamasý gerekiyordu. Kimsenin aðladýðýný görmemesi için her zaman tuvalate kaçardý.
Hýzla tuvalate girdi.Orada kimse yoktu.Iþýklarý açtý.
Ellerini aniden yanaklarýna koyup attýðý çýðlýklarla beraber aðlamaya baþladý.Yerdeki karartý onun bir türlü bulamadýðý paltosuydu.
Üzerinde bir sürü çamurla basýlmýþ ayak izleri vardý.