Unutma
Sakın unutma adımı
Hesap veremezsin anılara
Kim dediklerinde susarsın
Konuşmadığın her saniye
Saatin akrebi akıtır zehrini

Girme odamıza
Girdiğimizde eşyalar yeniydi
Sevgimiz kadar yeni ve değerli
Işık sızardı tavandaki delikten
Güneşin ilk ışığı oradan girerdi
Tam da yatağımızın üzerine

Ve hep sol yanımda yatardın
Işık bana vursun diye ilk
Bilmezdin senden önce kalkıp
Işıkta parlayan sineni seyrettiğimi

Şimdi bensiz oralar
Bendeki sen........
Bir bilsen
Söyleyemediğim her cümle kadar özelsin

Dokunma kapıya eskimiştir
Sıkışır kolu açılırken
Kalbim gibi sıkışır zaman zaman
Zorlama olurmu sakın zorlama
Zaman bırak göreceksin açıldığını
Ama arada gel unutma okşa ve sil
Sevginin ebedi olması gibi
O da ilgi iledir

Odada gezme
Yerde hatıralar var ezilirse
Toz misali dağılırlar
Sinene vuran güneş ışığı girsin yine odaya
Kapatma tavandaki deliği
Ve eteklerini savurma odada
Hatıraların külleri ışıkta toz misali
Hüzme hüzme uzar sonra
Sakın korkma ve takip et o ışığı
Ve tut elinden bir zerrenin
Göreceksin işte o zaman
Bak ışığın sonundaki
Yerdeki son ayak izi senin eserin.