Mehmet AVCI
DİPSİZ BİR KUYU


Yusuf misali dipsiz bir kuyuya atılmışım.Tükenişimi bekliyorum oracıkta.hayatın tüm kahpeliklerinden kurtulmuş,kaderin gölgesine sığınmış,bir umut ışığı arayan gözlerim son bakışlarını üzerime dikmiş.Pasaklı halim,pörsümüş bedenim ve bitmekte olan direncimle çırpınan ben'le başbaşayım.

Takati kalmayan ellerim hafifçe okşuyor başımı.Beni benden alan amansız sevdamın hayal kırıklığıdır beni kahreden.Yaşarken teneşire uzanmış bedenim.Yüzümde morg donukluğu buz tutan kalbim sevgiyle açılmayı bekler.Ürkek bedenim, titreyen sesim son bir solukla çırpınan kalp atışlarım.Bitmek üzere olan bir mum'un son havliyle parlayan bir ışığı gibi yüreğimi aydınlatıyor düşlerim.Ey firari sevgili ! kalbinin kuytusundayım.Yaş kalmayan gözlerim çöle dönmüş.Aşk suyuyla dirilt beni. Gönül ipinden bir ip sarkıt bana.