Zamanı gelen bir düşüncenin gücüne hiçbir ordu karşı koyamaz. -Victor Hugo |
|
||||||||||
|
Hani kışın lambaların altındaki kar taneleri belli olur bir tek onları görürsünüz.Peki ya diğerleri üzerlerine ışık vurmayanlar.onlar çoğu göze gözükmez. Bende onlardan biriyim.kışın tek işim küçük bir pencereden lamba altında görünen kar tanelerine bakmak.Müzik öğretmenimiz herkesin içinde kendi müziği vardır derdi.Benimkisi yalnızlık senfonisi.Hiç kimsenin katılmadığı hiçbir sesin olmadığı bir senfoni.Acaba dışarı çıkıp arasam benim gibileri.benimle birlikte kendimizi gösterimiyiz.Deniyorum.ama ben gidince sanki saklanıyorlar.tek hissettiğim donan parmaklarım ve giderek artan umutsuzluğum oluyor.ben ilk yağan kar tanelerinden biriyim.Ya eriyecek yada diğerlerinin altında ezilecek.ben yetim bir kar tanesiyim.lambanın altına gelememiş kimsenin fark etmediği yalnız ve yetim bir kar tanesi.Yürüyorum yalnız yollarda.Üşüyorum karın altında.Kaybolmak yitip gitmek istiyorum olmuyor.Fark edilen yaşayabilen olmak istiyorum oda olmuyor..Ne olduğum belli değil.yağmurla karışık kar gibiyim.ne kaybolur nede var olur.Yine dönüp dolaşıp aynı yer geldim.o gri ruhsuz ve renksiz taş yığınına.Yuva dedikleri yere.(Önümüzde asık suratlar.Arkamızsan kahrolsun gebersin inşallah gibi beddualar.)yere düşen her kar tanesi ezilir itilir atılır değimli.ama sadece fark edilmeyenler.aldırmadan yatakhaneme gidiyorum.orasıda kalabalık.kar taneleri bir tane bir tane yağmaz değimli.Yatağıma yatıyor ve düşünüyorum.düşündükçe takılıyor kızlar kızım kesin filozof olursun sen.yok canım diyerek araya giriyor arzu filozofluk pahalı iş .çok parası olan insan ne yapacağını bilemez başlar düşünmeye Aysel se iyide bu kız zengin falan değil neden düşünüyor ki diye lafa karıştı .Beni her zaman koruyan arkadaşım melekse onun ruhu zengin size benzemez diye beni savundu.bense onlara hiç katılmadan uzaktan onları izliyorum yattığım yerden. Onları izlerken aklıma kardelenler geliyor aklıma.Kışın karların içinden fark edilmek için bahara diğerlerine yetişmek için çıkan çiçekler ama hiçbir zaman yetişemezler bahara onlarla beraber olamazlar. Ben bir kar tanesiyim.milyonlarca kar tanesinden biri. (işaretlenen yer Aysel adlı kitaptan esinlenmiştir.Gerçekliği kanıtlanamaz.)
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Hilal Ünal, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |