benim iþim
hüzün köprüleri kurmaktýr, geceleri,

çimentosu hayal
suyu gözyaþý olan,
üzerinden sevgililer geçirmektir el ele,
amacý sevgi
dileði mutluluk olan.

benim iþim;
yýrtýk gönülleri dikmektir, geceleri;
yarasý fazla açýlmadan
özenle
tattýrmadan acýyý
bir araya getirmektir iki yanýný
yollar ve köprüler ayrýlmadan.


benim iþim,
rüyalarý boyamaktýr, geceleri;
yarý yerinde bitmeden hiç biri
kabusa dönüþmeden
ter basmadan vücudunu
boyamaktýr
maviye,
yeþile,
pembeye,
gece yataðýnda üþümeden.

benim iþim,
hayal kurmaktýr,
geceleri;
gök gürültüsüne,
yaðmura,
yalnýzlýða ve
gece bekçilerinin düdüklerine aldýrmadan
mavi düþler kurmaktýr,
güneþle biteceðini bile bile,
gecenin ayazýna aldýrmadan
sokak lambasýnýn altýnda durmaktýr

benim iþim.
köprüler kurmaktýr geceleri
sabahlara kadar,
niçin kimin için
sormazlar,
öylesine gelir geçerler
ama bilmezler ki;
kimdir, mutlu olan
ve nedir benden,
geriye kalan.

06.11.2001