kocaman bir çınar
gölgesinde bir adam
dökülmüş yaprakları karıştırır
durmadan

dargın komşuları seyreder her gün
hiç bir şey anlamadan

bazen bir şeyler bulur gider fakirhanesine

kimse bir şey bilmez
ne yapar ne eder ne
ne yer
gün ağarmadan yine gelir
aynı çınarın altına

bir önceki günden daha bitkin
daha karamsar
kimseler bilmez bu yolculuk
ne zaman biter
ne zaman başlar

bıkmadan usanmadan
her gün
oturur çınarın gölgesine
ağlamak lı gözlerle bakıp
el sürer gövdesine

ne der
ne konuşur
ne ister
görenler hep sorar birbirine


o yine karıştırır dökülen yaprakları
yorulunca da yaslanır koca çınara
bir zaman rüzgarın şarkısını
dinler yapraklarında

bahar biter
kış gelir
ama o yok

meraklı gözler arar onu
ama bulamaz


zannederler kışın gölgeye
ihtiyacı yok
adam baharla birlikte yine gelir
ama dizinde takati kalmaz
bilmez ki zavallı adam
çınarın meyvesi olmaz

24.07.2000