'Umut denizinin ta orta yerinde bir deniz anasý... Bir açýlýr, bir kapanýr, bir açýlýr, bir kapanýr...'
Bazen yaþadýklarýmýzý hiç hak etmediðimizi düþünürüz.. Her þey üst üste gelir, herkes karþýmýzdaymýþ gibi düþünürüz.. Dünü, geçmiþi unutup; o an ki halimize bakýp, kendimize acýrýz. Çaresizlikten deðil intiharý düþünmek; çareleri görememekten bence. Sabýrsýzlýktan ve isyandan belki de...

Her gün, her þey istediðimiz gibi gitmeyebilir. Kendimizi karamsarlýða iteceðimize ve vazgeçeceðimize; sorunlarýn üzerine gidip, mücadele etmeliyiz.

'Umut denizinin ta orta yerinde bir deniz anasý... Bir açýlýr, bir kapanýr, bir açýlýr, bir kapanýr...'