Anladım sen "çözdükçe bulaşansın"
Yağmurlar yağmadan ıslanansın
Bir kıvılcım bile beklemeden
"Bir hecelik günahla" için için yanansın
Bul-maca; kaybolan insanların
Damarlarına dolan kandır.
Bırak kanım damarlarında dolansın.

Yanık bir türkü tutturmuşsun
Türküler üfürmüşler içine
Bir bulut olmuş kanadın
Çırp hadi uçacaksın!
Kuş uykusunda harflerin
Bi dürtsem
Sonsuza dek
Üstüme yağacaksın

Kendini dar ağacına asmışsın
Dar ağacı dar gelir sana be adam !
Sen büyük bir yangına yarsın

Anladım sen "çözdükçe bulaşansın"
Lime lime bir yüreği
Acıyla yamalayansın
Kader dediğin avuçlarından akan
İnatçı bir çağlayan be adam!

Dış-ardakiler içeriyi bilmez
İçin dışarıyı kabullenmez
Yokuşlar yokuş aşağı akar
Üstüne üstüne
Korkarsın!
Yokuşlar çıkıla çıkıla yorulmaz
Varınca anlayacaksın

Gözlerini bir düşün eşiğinde düşürmüşsün
Gerçeği, sürüklendiğin hayatın
Dışına süpür, kurtul be adam!
İlla,
Kaza süsü verecek kendi leşine
Kendi özüyle kalmış başbaşa
Eşine eşine...

"İçine sıkıntı basmış ve utanmış bir soru işareti"
Büküp mahzun boynunu, içkiye vermiş kendini
Zamansızlığı içiyor her gece
Şerefine hayat! Şerefli utanç, şerefe!

Sürünmek istediği baharın kokusu sadece
Baharı hangi kara delik yuttu?
Nerede "Karındeşen Aşk”?
Şair mi harflerini unuttu?
Harflerle mi kendini uyuttu?

Ben çözmek istiyorum seni be adam
Bağışıklık kazandı kanadıkça benim yaram.