Çipil yıldızlar arasında duran
Bir güvercin türküsüdür Zarifim
Kirmenimde;
Güneşi içiyoruz birlikte…
İyi bir devrimci hüznün,
Güz kuşlarının,güz sancısının
Çingene yengeçler durağı/Afira Deresi/Gam Ören
Boynundayım şimdi…!
Ahh Hozanım…!

-Bir imkansız Hara.. Yeşil ağlayan kadınlar nerede?

Kendini Zeytin ağacına gizleyen yar
Yıldızların kınasını yakan bendim
Gömdüğümde en karanlık vakitte
Keşiş bıçağı ile/ağva
Uyuyanı uyandıran fısıltının son perdesi
ayrık dişlerinde ki gül kurusu
Kuzguni bir yokluk/Gül Ören
Mor çığlık.
Ahh Cırbağam…!

-Bir vakitsiz ilenç…Yeşil bağlayan kadınlar nerede?

Acıları öğüten bir değirmen gibisin Ey Zarif
Büyülü ızdırap,sualsiz hikmet/Dengiz
Cırnaklar mesafeleri mahmuzlayamaz
Süt beyaz memelere ,gül değdiğinde;
Kısa kuyruklum,Pavuryam
Dili yok,gözü kör Fakiriçmez deresi
Elif yüklü mısralar/Dalsöğüt/Gün Ören
Ahh Çığızım…!

-Bir günahsız Kaçal…Yeşil çağlayan kadınlar nerede?

Kül harmanları,güz kuşları
Nalbantı vurdum sabahın seherinde
Zarifçe,çilce,çölce…
Çim örgüsü içinde pembe noktasından..!
Ellerim.dudaklarım,dilim ile
Yalanda bir sırdır,Naz bir sır
Tenin bir sırdır
Çillerin/Ahirçimen/Giz Ören
Terin bir sır…
Ahh Paşvanim..!

-Bir Avuç Karçana..Yeşil sesli kadınlar nerede?

Sen bulunmaz Gözelerbaşısın diyorum;
Manas destanının son sayfasında
Mesafeleri tırpanlayarak
Süleyman mührü ile,yeşil sedef
Şakağımda üç pence izi
Suyu az yolu uzun; ninnisuyu deresi
Delisu/Çevlik/Dil Öpen
Mesafelere inat,sana inat/ağva…
Ahh Şergadam…!

-Bir Rüya Kubamaral..Yeşil öpüşlü kadınlar nerede?

Servet Alkan
17.01.2018/Malatya