NESLÝCAN…
Bir yaþama sevincinin, bir yaþam mücadelesinin, biat ederek deðil de savaþarak kaybetmenin, her ne olursa olsun hayatýn yaþamaya deðer bir güzellik olduðunun ismi oldu NESLÝCAN..
Doða da her canlýnýn bir misyonu bir görevi olduðuna inanýrým. Hiçbir yaratýlan boþuna gelmemiþtir bu dünya ya. Yaþananlarýn hiç biri tesadüflerden ibadet deðildir. Her þey önceden kurgulanmýþ, sadece zamanýný beklemekteyizdir.
Umutlarýn tükendiði, yaþam koþullarýnýn zorlaþtýðý, insanlarýn hayatýn yükünü kaldýrmakta zorlandýðý, yaþamanýn ne kadar güzel, hayatýn ne denli yaþamaya deðer olduðunu unuttuðumuz þu günlerde Neslican diye bir savaþçý girdi hayatýmýza.
Kaybetmenin yok olmak anlamýna gelmediðini öðretircesine, daha gencecik yaþýn da bacaðýný kaybettiðin de “Ben bir bacaktan ibaret deðilim”” diyerek yaþama dersi verdi insanlara. O amansýz hastalýða yakalandýðýnda hayata küsmek ve kendine acýmak yerine sýmsýký tutundu yaþama. Elbet o da biliyordu. Bu amansýz hastalýðýn onu aramýzdan alacaðýný ve o çok sevdiði hayattan koparacaðýný.
Ama pes etmedi. Edemezdi. Çünkü o farkýnda olmasa da onun bir misyonu vardý bu hayatta. Dillere slogan olacak tanýmadýðý binlerce kiþiye örnek olacak o ders verircesine kelimeler dökülecekti dudaklarýndan.”” Kaybedeceksen de Savaþmadan Kaybetme..””
Kýsacýk ömründe üç kez karþýsýna çýkan Kanser illetini yenmiþ geçicide olsa zaferini ilan etmiþti. Yenilmeye doymayan pehlivan gibi dördüncü kez çýkmýþtý karþýsýna. Yorulmuþtu, artýk mücadele edecek gücü kalmamýþtý. Son kez hastalýðýný duyurduðunda insan seli olmuþtu etrafýn da.
Amacýna ulaþmýþ ve misyonunu tamamlamýþtý NESLÝCAN.
Artýk hayatýn her safhasýnda mücadelenin ne denli önemli olduðunu milyonlara anlatmýþ, Neslican nezdinde hayata yenik düþtüðünü zanneden binlerce kiþi onu örnek alarak ayaða kalkmayý baþarmýþtý.
Ve artýk hayat mücadelesinde yarýnlara anlatýlacak bir kahraman olmuþtu.
Hayat her birimiz için yazýlmýþ bir senaryodan ibarettir. Beðensek de beðenmesek de profesyonel bir oyuncu edasý ile en iyi þekilde oynamalýyýz oyunu. Ve bir gün perdeler üzerimize kapanýp veda etme vakti geldi mi, selam verirken eðmeliyiz boynumuzu seyirciye..
Mekanýn cennet olsun NESLÝCAN…