önce yürüdüm, renk renk güller içinde
kan damlamaya başladı parmaklarım
hiç girilmemesi gereken yerimde
zarımı yırttı sendeki yılan!.! .

kendi çöplüğümde orkid aradım
yok oldu eş, dost, ilaçlar
çarşafa sarındım en çiçekli kıyısından
parçalanıp gitti aşklar gibi
attım onu da çöplüğe
akşamlardan bir akşam...

çöplükte buldum aradığım kristali
horozlar eşeleniyordu durmadan
gördüm
'ü ürü üüü' sesinde yandı metan
küle çevirdi beni, seni, onu, herkesi
sil baştan..

bana ne
üstüne bindiğin bulutttan...

çöplük gül bahçesi
dünya duman! .
bacasından çıkan ne karbon gazı ırgalar beni
ne de ozonun deliği
ben kadının çığlık bulutuna bindim gidiyorum
siz de' yin zamana tohum ekmek
ben de' yim garip bir yol hali! ..