şimdi bir gidiş var buradan uzaklara
birde alışmak var bu gidişe
herşeyi ardında bırakıp
bir de unutmak tüm alışkanlıkları
taze çimenlere, kayalara, çakıllara sürüyerek topuğumdaki yaldızları
gitmek istemeyerek
açtığım yollarda
adını denizlere ulaştırıyorum ardım sıra
terkedilmiş şehirlerin yalnızlıklarına
tanık oluyorum kedilerle birlikte
kedilere hohluyorum
ciğerlerimdeki yangının kokusunu
ilk onlar alıyor
ve parçalıyorlar beni
aşkınla pişmiş ciğerlerimi yemek için
kaçıyorum....
son kaygısı gütmeden yüzüne varıyorum
yüzünse adının ortasında küçük bir ada ülkesi
bakışlarımsa, sana bakmaların en mültecisi..