En Kutlu Gece

Mübarek bir gece; en kutlu vakit, o an,
Bir ana sancı çeker, tebessüm eder alem.
Bir evlat…Nur yapılı, varlığı aleme nur,
Hürmettedir her varlık, coştukça coşar insan…

Alnında nur, gönlünde nur, kendisi billur,
Süzülmüş kainatın cennet ırmaklarından.
Kan dolu sokaklarda insanlar aç, sefil,
İdealler irinden, saltanatları kandan.

En vahşi hayvanları utandırır duygular,
En masum yaralarda tükenmedik ağrı var.

Çakır dikeni sarmış kahpeleşen ruhların,
Ortasında bekleyen, can gönüllü gül durur.
İmdat uman yürekler, hasret ile yanarken,
Ümitlerin şuuru, gönülde nevbet vurur.

Teşrifi huzur verdi, kainata bir canın,
Tükendi ağrıları, derdi bitti dünyanın.

Ağıtlar sussun, feryat figan kalmasın bitsin,
En keyifli gününü yaşasın artık dünya
Asırlarca zulümle, zilletlerle örülü,
Ufuktan gün doğacak, şafaklar yırtık dünya.

Güneşi ufku tutmaz, sancısı bitti şimdi,
Vakit tamamdır, emir geldi, durmak yok.
Tam hedefe düşecek, çıkmış ilahi yaydan,
Eğrilmesi imkansız, hedefe oturdu ok.

Yanacaksa eğri yansın, doğrular vuslat bekler,
Dile gelip söylesin, şarkısını bebekler.

Ne zulme boyun eğsin, mazlum olup insanlık,
Ne gökten çamur atsın, zalime ebabiller.
Ne Kabe'ye yönelip gönül kanatsın,
Üzeri zulüm yüklü yürüyen arsız filler.

İpekten kundaklarla sarıp yüce yavruyu,
Ninnisini melekler söylesin ta yürekten.
Uykusuz bekler bunca zaman oldu insanlık,
Bıktı usandı bunca zamandır beklemekten.

Bu müjde cihan değer, hayallerde yok hüzün,
Alemler yaratıldı, hatırına öksüzün.