Gönül Sabreyle
Her şeyin sahibi odur,
Verir zamanı gelince.
Doğarken görmez her çocuk,
Görür zamanı gelince.

Emri ile bahar gelir,
Dallar canlanıp yeşerir,
Çiçek açar, meyve verir,
Kurur zamanı gelince.

Dumandır dağların varı,
Sabırla bekler baharı,
Zirvesinde duran karı,
Erir zamanı gelince.

Her nefsin ıslahı gerek,
Hesap günün düşünerek,
Girip mezarlığa tek tek,
Çürür zamanı gelince.

Güle benzeyen bebekler,
Şefkat ister, sevgi bekler,
Dizleri tutmaz emekler,
Yürür zamanı gelince.

Uzun tutma hevesini,
slaha çalış nefsini,
Ecel ölüm pençesini,
Vurur zamanı gelince.

Ulusoy’um bakmaz çağa,
Hazan vurduğunda bağa,
Musalladan mezarlığa,
Varır zamanı gelince.