Elime tutuşturulan yırtık bir kağıt parçasının üzerinde aynen şöyle yazıyordu
‘Herşey aşk içindi’
Seni gözünü bile kırpmadan kendini bıraktığın bir boşluğun yamacında bulduklarında
Cebinden bana ait bir resim ve birde bu kağıt parçası çıkmış

Evet, herşey aşk içindi
Belki senin uğruna Ferhat gibi dağları delmeye kalkışmadım
Ama sana kavuşmak için gece gündüz demeden sıra sıra dağları aştım
Ve her bir dağın arkasına vardığımda sana bir adım olsun yaklaşmayı umuyorken
Senden bin adım daha uzaklaştığımı farkettim
Kendimi uçsuz bucaksız karanlık yadellerin kuçağında buldum
Ama senden uzaklaştığım her bir adımda
Kalbimin sana bin ışık yılından daha fazla yaklaştığını hissettim

Evet, herşey aşk içindi
Hani giderken yüzümü kaldırıp gözlerine bakacak cesareti bulamamıştım
Boğazım düğüm düğüm olmuştu da ne ‘hoşçakal’ diyebilmiştim
Nede sana veda edebilmiştim
Oysa yüreğim avazı çıkarcasına ‘Seni seviyorum! , Seni seviyorum! ’ diye haykırıyordu
Evet, herşey aşk içindi
Sana ne el sallayabilmiştim
Nede elimi kaldırıp yanağında donakalan iki damla gözyaşını silebilmiştim
Senden kaçarcasına attığım her adımda maksatım ne senden kaçmaktı
Nede kendimi Yusuf gibi yadellerin kör kuyularına attırmaktı
Benim tek düşüncem aramızdaki bütün engelleri kaldırıp sana öyle varmaktı
Sana engelsiz, eksiksiz bütün benliğimle, tertemiz yüreğimle kavuşmaktı
Gel görki sevmesini beceremediğim gibi, kavuşmasını da beceremedim
Meğer ben ufacık engellere meydan savaşları açadururken
En büyük düşmanım, kaderin sillesini hiç hesaba katmamışım

Evet, herşey aşk içindi
Sen ettiğin yeminlerdeki gibi beyazları giymiş önümde öyle sessiz sedasız yatıyorsun
Ama ben sana dokunamıyorum bile
Çünkü üzerindeki beyazlar rüyalarını süsleyen telli duvaklı beyazlar değil
Ve aramızdaki engeller artık bitmek bilmeyen uzun mesafeler de değil
Şimdi sadece iki avuç kara toprak var aramızda
Ve başucuna diktikleri mermer taşın üzerinde de yine o yazı var
‘Herşey aşk içindi’

Evet, herşey aşk içindi
Sen o esrarlı bakışlarının ardındaki masmavi dalışlarını
Daldıkça sanki şeytan üçgeninin kucağında sessiz sedasız kayboluşlarını
Ve gözlerine esir düşmüş beynimi kemirip duran soruların cevaplarını
Esrarengiz bir edayla kendinle birlikte sırra kadem bastırıp gittin ya
Düşünüyorumda yoksa bütün cevaplar bu üç anlamlı sözcüktemi saklı
‘Herşey Aşk İçindi’

Evet, herşey aşk içindi
Ben seni sevdiğim kadar hiçbir şeyi ve hiç kimseyi sevmedim
Ve tek istediğim seninle vuslata ermek olduğu halde bunu da beceremedim
Ama birgün bir kuytuda benimde cansız bedenimi buldukları zaman
Cebimden bir çift yüzük ve birde o yırtık kağıt parçası çıkacak
Üzerinde titrek ellerinle yazdığın o gizemli cümle
‘Herşey aşk içindi’

Rotterdam, 25.11.2002