evet madam
yine kül tadı bir sabah
vesikalı vesikasız neonların
hacamat ettiği yüreğimle
sokak ölülerine basarak
dönüyorum eve

bir eli yakamda yaşamın
ötekinde kırbaç
hüzünlü boşluklara sığındım
nemli duvarlar kustu acımı
belalısı oldum
yosun kokulu kadınların
alkole batmış yüreği kıraç
bir fahişenin terli kasıklarında
sabaha dek sürdü
kendimi arayışım

tekin değil dilim madam
beni bir bardak suda boğan öfkemin
geçmişi var
çöplüğünüz olmadan daha
yatmadan yosma yatağında
tenime değmeden kiralık ten
beni kirleten
bende biriken sizsiniz
zulamda suret yerine taşıdığım
ihanetsiniz