Ah çekiyor içimdeki çocuk..
Kaybetti umutlarını..
Şaşırdı yollarını..
Kayboldu bu şehrin sokaklarında..
Ağlıyor içimdeki çocuk..
Korkuyor küçücük yüreği..
Çarpıyor hızlı hızlı..
Anlıyor ki gece oluyor…
Saklanıyor içimdeki çocuk..
Bilip bilmediği bu şehrin sokaklarında..
Sesi çıkmıyor bağırsa bile..
Kimse duymuyor çığlıklarını..
Nefes alamıyor içimdeki çocuk..
Öylece duruyor saklandığı köşede..
Bekliyor güneşin doğuşunu..
Bekliyor gün ışığını…
Çok üşüyor ama titreyemiyor..
Titrerse duyarlar biliyor..
Uykuya dalıyor olduğu yerde..
Sessiz sessiz uyuyor ..
Bir açıyor ki gözlerini ..
Her şey yok olmuş…
Her yer bomboş ..
Kimse kalmamış şehirde..
Kupkuru ağaçlar..
Solmuş çiçekler..
Terk edilmiş evler sokaklar….
Ağlıyor ağlıyor ağlıyor..
Anlıyor ki yapayalnız kalmış içimdeki çocuk…
El uzatacak kimse yok…
Okşayacak kimse yok..
Koruyacak kimse yok…
Sevipte bağrına basacak kimse yok……
Yok…..