Bu bilinen bir kafiye..Ama içinde bilinmesi gereken ama henüz çoğu kişi tarafından bilinemeyen çok güzel bir anlamı da taşıyor... İnsanoğlu ismiyle biryere geldiyse çabuk düşüyor.. İsim,bugünün tabiriyle etiket insana garanti veren onu sağlam bir noktaya oturtan şey sanılıyor ama değil.. İnsana insanlığını veren duyguları,yüreği.. Duygularına kulak vermeyen bunu bilmeyen insan hayatı boyunca kaybetmeye mahkumdur.. İster doktor olsun,ister mühendis,ister avukat,isterse holding sahibi.. Faydası yok bu dünyevi yüklerin.. İnsanoğlunun yüreği gerçekte bütün sorunların çözümü,bütün soruların cevabı,en kötü anların ilacı.. Ama ne kaybediyorsak bunu bilmememizden kaybediyoruz..

Aşkta olsun,işte olsun,ailemizle ilişkimizde olsun..Nerde olursa olsun biz yüreğimizi dinleyemiyor,koşullara bağlı kalıp kendimizi anlamsız kalıplara sokuyoruz.. Sıkıştırıyoruz hayallerimizi,isteklerimizi,ve hatta çoğu zaman farkında olmadığımız bu hayallerimizin anahtarı olan manevi gücümüzü.. Kendi elimizle o gücümüzü köreltiyoruz,inancımızı yok ediyoruz,güvenimizi hırpalıyoruz.. Bir insan öcne kendine güven duymalı,hayatta insanın en büyük serveti önce kendisi,bedeniyle,ruhuyla,sahip olduğu maddi manevi bütün güzelliklerini bir arada kullanabilme yeteneğiyle ve bu yeteneğe renk katan duygularıyla.. İnsanoğlu önce bunun farkına varmalı,bunu başaran insanın başaramayacağı şey olmamalı..

Lütfen sevdiklerinize dikkatlice bakın bu sefer de benim için.Ve ne kadar güzel olduklarını özel olduklarını bir düşünün... Sizin için taşıdıkları paha biçilmez değeri.. Sizi ne kadar çok sevdiklerini.. Bunları iyice bir düşünün,görün onları ve asıl servetin ne soyadı ne şirketler ne şan şöhrette olmadığını anlayın..Her parçacık birbirine geçe geçe oluşturuyor hayat tablomuzu,ama siz siz olun parçacıkların önceliklerini şaşırmayın..

Saygılarımla
Sihem Tachouli
Mayıs 2006