Seni, senin bilmediğin gecelerde sevdim.
Adına şiirler ve şarkılar dizdim bir başıma
Sensizdim

Kimsenin duymadığı bir ses tonuyla haykırdım sevdâmı.
Kimliği belirsiz bir aşk taşıyordum koynumda, o kadar.
Ne senin haberin vardı,
Ne benim dermanım…

Seni sevmeyi içimde yeşertirken, biliyordum
Ipıssız çöllerin mahkûmu olacağımı.

Bir toz olabilseydim eğer,
Bir rûzigâr
Samyeli gibi esebilseydim pencerenden
Usulca uyandırsaydım seni
Belki o zaman
Bu kadar telefon direğine rağmen anlatamadığım sevgimi
İlân edebilirdim sessizce !

Ve korkuyorum, bir gün
Çocuk mezarlığında kaybedilmişçesine
Kimliği belirsiz bir aşk bulacaklar.
Gecenin en işlek caddesinde,
Adını sayıklayan.

Kapını açtığında bulacaksın kalbimi
Öyle kalakalacağız ikimiz de.
Sen yine umarsız ve masum,
Ben yine hayâlleri yarım kalan…


29.06.2004
saat: 04.49
ankara