ben yazmalıyım en uzun şiiri;
sözcükler doldurmalıyım boşalan dizelere,
yüreğime seni!..
kirpiklerimden çekip almalıyım özlemi!..
gözbebeklerime sormalıyım;
yolların ne kadar uzak,
yağmurların ne kadar çok...
dudağıma mandal mandal gülüştü ya sözlerin,
oradan konuşmalıyım seni,
biraz da tutmalıyım ellerini..

ben yazmalıyım en uzun şiiri;
susmalı önceki şairler
bilmedikleri için seni!..
kanımın debisinde koşmalıyım sana
saçlarında konaklamalıyım sonra...
her hücren;
sokağım, evim, odam, kuştüyü yatak..
oturuyorsun içinde sıcacık, çıplak
istersen çağırma beni!..

ben yazmalıyım en uzun şiiri;
haziranın yirmi biri olmalıyım,
aralığın yirmi biri..
en uzun gündüzüme güneş,
en uzun geceme yıldız yapmalıyım seni!..

ben yazmalıyım en uzun şiiri;
dökülmeli samur saçlar,
kurumalı misisipi..
girdapları yerleşmeli gözlerine
bakışlarına menderesler çizilmeli..
deviniminden kaçarken anakondanın
sazlarına sığınmalıyım..sakla beni!..
sakla beni diyorum!..
yazısı sevda yazan altın gibi..

ben yazmalıyım en uzun şiiri;
en kısa günde özlemeli,
en uzun gecede yaşamalıyım seni!..
uykum gelmemeli hiç,
görmeliyim gözlerinde yırtılan şafağın rengini...
sabaha düşmeliyim sonra;
duruluğunda uçmalıyım gökyüzünü...
uzattığın dal vardı ya bahardan, hani!
ona konmalıyım sonra, yorgun..
unutmalıyım çıktığım savaşların sayısını,
unutmalıyım kaç kurşun yedim,
unutmalıyım kanadımdaki delik yarasını..
sar beni!...