Git, Durma Git
.

Gidiyor musun?
Peki, git....
Kapat telefonu, bin arabana...
Dönüp bakmadan arkana, el sallamadan bana git hadi.
Gönlümdeki seni al. Gönlümden çıkamazsan, gönlümü de al; öyle git.
Öyle garip garip bakma bana. Sitem etmiyorum, evet, seni hala seviyorum ve gittikten sonra da seveceğim.
Düşünme beni sen. Zaten düşünseydin, hiçbir zaman bırakıp gitmezsin.
Hadi, git....
Ben mi? Ben de eski günlerime dönerim, seni tanımadan önceki günlerime. Dertleri zevk edinerek,
gurup vaktiyle, seher yelleriyle sohbet ederek, yaşarım böyle.
Hadi, git...
Yalnız şunu bil ki, götüremeyeceğin iki şeyin kalacak bende; birisi senin hayalin, kaşların, gözlerin dudakların, ellerin yanakların, gülümseyişin..
Diğeri de sevdan. Bunları alamazsın benden.
Bunların ağırlığını taşıyamazsın sen..
Ne sana, ne de arabana sığmaz... Dünyanın bütün taşıtlarını seferber etsen, bu yükün ağırlığını taşıyamazlar..
Sen de taşıyamadın bu büyük yükü, sığdıramadın gönlüne. Sığdıramayacaksın da.
Hadi, git... Durma.
Hem de sus.
söyleme sakın,
"sen ne olacaksın" deme bana...
Ne olacağımı, dertlerimle başbaşa kalıp, hergün seni anacağımı biliyorsun.
Sus....
Ben "güle güle" derim,
sen "hoşçakal" deme,
söyleme sakın,
sen söyleme...
.
(sen söyleme-3)

26/082004
Nesrin Göçmen