Seviş Benimle / sen söyleme-6
.

Bir merhaba bir nasılsın yok, sadece sevişmeler...
Doğru haklısın, ben senin malınım ya başka neye gerek ki? Yanılıyorsun; sahip olduğun bedenim; ruhum değil, ''ben'' hiç değilim...
Sen o "ben" i tanımadın, O'nun varlığımı görmedin ki !
Varsa, yoksa çıkarların, benden koparacaklarındı bende bulduğun...
Ve kopardın işte ne varsa, aldın bende ne varsa ruhumdan başka...
O nu mu ?
Güldürme beni; insan görmediğini, hissetmediğini isteyebilir mi?
Ne hayallerle koşmuştum sana gerçek seni bilemeden... Nelerden vazgeçmiştim
senin için bir bilsen..
Pişman mıyım? Olamamam... Değilim. Kimse zorlamadı; bu seçim benimdi..
Delisiye bir sevgiyle oluşan bir tutkuydu benimki.
Bilirsin; varolan aklımı kullanmayı bilmeyen biriyimdir sevdiğimde. Söylenenleri de takmayan.. Kaç kişi demişti, anlatmıştı seni bilir misin bana ?
Ancak gözlerimi kör etmişti deli sevdam, mantık denen şey gölgelenmişti.. Çoğu kez de yitmişti.
Hadi gel, gene sahipmiş gibi seviş benimle ruhumu görmeden, dinlemeden..
Seninim ya, bedeli belli olmayan bir varluk.
Bir kez senindim ben, sadece bir kez, gerçek seni görmeden.. O gün tüm ruhumla, bende varolan herşeyimle koşmuştum sana.
Ya sen?
Bedenimi gördün, çılgınca arzularını paylaştın benimle... Ve o gün, belalı o gün anlamıştım seni... Ancak çok geçti..
Dönebileceğim kucaklar, sığınacağım limanlar bana kapanmıştı seni tercihim yüzünden..
Şimdi mi ?
Hiç sadece koca bir hiç.. Kimsenin sahip olmayacağı bir hiç, varolmayan bir hiç, birinin olabilir mi ? Sen kanıma, iliklerime dek emdin yok ettin ya..
Kiminsin demen de yersiz şimdi.. Sayende ben sahipsiz biri kalacağım, dolaşacağım kimsesizlikler içinde..
Savunmaya kalkma kendini,
sen kendince hep haklısın,
en iyisi, sadece seviş benimle;
sen sus,
sus birşey söyleme.
.
(sen söyleme-6)
31/12/2004
.
Nesrin Göçmen