Ýlk kavgam annemleydi. Dokuz ay sürdü ve dýþarý çýkar çýkmaz önce annemle barýþtým. Sonra doðacak kardeþimle küstüm, annem barýþtýrdý bizi. Okuma yazma öðrenene kadar öðretmenimle kavgalýydým. Ýlkokul aþkým Baþak’la bir küskün bir barýþýktýk, babamýn tayini sonsuza dek barýþtýrdý bizi. Ergenlik yýllarýmda babamla kavgalýydým, babamla da ekmek parasý kazanmaya baþladýðýmda barýþtým. Uzun bir süre Ýbrahim Tatlýses’le, arabeskle küstüm. Ýlk sýnýf tanýmaz aþkýmda bunlarla da barýþtým. Bir ara solcularla küstüm, hayatýn içine girince onlarla da barýþtým.
En çok aþklarýmla kavga ettim. Önce engellemeye çalýþtým onlarý, olmadý. Bir dahaki aþka kadar durmadan kavga ettim ve hep yeni aþkým barýþtýrdý beni eskisiyle. En uzun kavgam Tanrý ile oldu. Tanrýyý anlamaya çalýþmaktan vazgeçtim ya da hayat beni buna mecbur kýldý, bilmiyorum ama sonunda Tanrýyla da barýþtým.
Düþünüyorum da; annem, ailem, aþklarým, dostlarým, ekmek kavgam ve Tanrý, bunlarla barýþamasaydým ne olurdu? Hitler bunlarýn hangisiyle barýþabildi? Bilmiyorum. Ama sanýrým þöyle bir baðýntýyla barýþmayý ve hayatý kolaylaþtýrabiliriz:
.................sev, yargýlama
..................sev, anlamaya çalýþma-elbet anlayacaksýn- (Nokta noktalý yerlere neyle barýþmak istiyorsak onu koymamýz yeterli)
Þu ana kadarki hayatýmda barýþmam gereken herkesle barýþabildiðim için mutluyum; Biliyorum. Mutluluðun her gün arttýrýlarak yaþanmasý gerektiðini de biliyorum. Reçeteyi ise yukarýdaki baðýntýnýn ýþýðýnda þöyle yazýyorum...

1-Yaþamayý bileceksin
Saat çalmadan kalkýp aynaya koþacaksýn. Deðiþimi gördün mü?
Ardýndan dünü düþünmeden mutfaða gideceksin, önce çayýn altýný yakacaksýn.
Bu gün deðiþiklik yapýp baþka bir gazete okuyacaksýn.
Bak çayýn suyu kaynadý bile, ama daha omlet hazýr deðil ki.
Bu arada hafiften - ya da son ses- Vivaldi veya Münir Nurettin çalacak.
Bir tatlý huzur almaya geldim Kalamýþ’tan, hayattan.
Peynir, zeytin ve incir reçeli hazýr mý?
Unutmadan; bardaðýný sýcak suyla çalkalamalýsýn, çay soðuk içilmez ki.
Birinin sevgilisi olmayý hayal edeceksin ayakkabýlarýný boyarken.
Ne çok sevilmiþtir Nazým, ne çok sevmiþtir ; deðil mi
2-Þimdi güneþ hafif hafif yükseliyor veya yaðmur yaðýyor; sana baðlý.
Bak hava herkes için ortak
Bu yüzden : Nedir ki zaman, nedir ki insan demelisin.
Her nefesin seni hayata baðlamalý ve hayatýn hayallerinin önündeki engel olmamalý.
Ýster bütün gün Nietzche okursun, ister çalýþýrsýn, ister iþ ararsýn.
Bunlarýn hepsini istediðin için yaparsýn, mutlusun.
3-Akþama doðru bir banka otur, insanlarý izle.
Nasýl da gelip geçiyorlar.
Hepsi bir yerlere gidiyor, arkalarýnda býraktýklarý her þey deðiþiyor.
Çoðu farkýnda deðil bunun ama sen farkýndasýn.
Bak yine mutlusun, banktan kalkabilirsin.
4-Evin kapýsýný açtýðýnda sabah mutfakta býraktýðýn mutluluk karþýlayacak seni.
Halini hatýrýný soracak, artacak.
Radyoyu açtýktan sonra en sevdiðin pijamalarýný giymelisin.
Okumasan da elinde bir kitap olmalý.
Televizyonda Adile Naþit, kucaklýyor herkesi
Gülümsemelisin.
5-Gece bir vakit aþklarýn geldiðinde aklýna
Þerefe demelisin yaþadýklarýna...