Her insanda insanlığın tüm durumları vardır. -Montaigne |
|
||||||||||
|
Aynı resimdeki gibi hep güleriz birbirimize, Gün geldiğinde belki görüşmesekte, Aklımıza gelirse birbirimizin varlığı, Hep bu gülümseme doğar yüzümüzde, Belki yazdığım mektup hiç geçmicek eline, Belkide geçse birşey farketmiyecek, Ama inan seni sevdiğim gerçek, HİÇ DEĞİŞMİYECEK... Belki sen değil bir başkası olsa, Kırmayacak beni hiç birşey, Belkide suç sevgimde, Belkide önemsemiyeceğim dediklerini, Önemsiz olsan gözümde... Ama senin inanamadığın değerin var kalbimde, Bir gün uzak düşsekte birbirimizden, Yerin olacak hep bende, Ve bu yer hem senin anlayabildiğin hemde benim telafuz edebildiğimden fazla olucak SEVDİĞİM, Belki şimdi fikirlerin çok farklı eskisinden, ya da sevgin yok eskisi kadar, Belki inancın kalmadı bana, Ama ben şunu iyi anladım ki, Sen yanımdayken , nefesim nefesine karışır, ellerim ellerini tutar, tenim tenine değerken anlamın dahada arttı benim için... Farklıyız evet dediğin gibi, Ya da dediğim gibi, Belkide bu çekiyor seni bana, Bazende sana göre anlamsız hareketlerimin sebebi... Değişmeni değil tabiki düşünmeni istiyorum, Düşünmeni istiyorum çünkü burada bir adam var ve o seni DÜŞÜNÜYOR... Senden gelicek her laf her tepki onun için önemli, Senin alacağın her nefes, akıtacağın her gözyaşı, yaşacayağın her mutlukuk ve acı... O'nun için önemli... Belki zamanında çok kırdım seni, bilerek ya da bilmeyerek , topu için koskocaman biiiiiiiiiiiiiiiiirrrrrrrrrrrrrr afedersin... Ama aynı şu resimde sana baktığım anda ki gibi mutluluk sen aklımdayken olan mutluluğun ufak bir resmi... Hakkım olsa belki seni hiç paylaşmak istemem kimseyle, Hakkım olsa belki yaşamak isterim her anımı seninle, Çünkü bütün geçirdiğim anların hepsi güzeldi seninle... Tartışıyoruz, anlaşamıyoruz desekte şimdi oturup düşününce her an güzeldi bence, Yokluğunu denemeye çalıştım olmadı, ACIYDI, Varlığında yokluğunu yaşamak belki dahada acı, Kollarımda olduğun an bile uçacak gibisin, tutup seni sarmak belkide hakkım değil, Ama Tekayım şunu bilki, seni sevdim diyen, aşkım diyen yaklaşamaz yanıma... Çünkü ben biliyorum beni, Ben biliyorum sana olan sevgimi, Geçmişinde bile olmak isterdim, Geleceği sorma bile, Bütün yaşadığın acıları silmek, Yaşayacaklarının önünde duvar gibi durmak isterdim, Acılarından bir parça olacağımı bilmekse, inan o acıların en büyüğünü yaşatır bana, İşte bu yüzdendirki Tümayı'ım hep mutlu ol yaşamın boyunca, Beli bu yazdıklarımın senin için hiç bir önemi yok ama bilmeni istedim. Seni hep SEVECEĞİM VEEEEEEEEEEEEEEEEEE SEVİYORUM GÜMÜŞAY'IM... Murat - 22/05/2003 - 5:28 Aradan yıllar geçti, bu satırlar hala yeni... :( ve ben o acıların en büyüğünü yaşıyorum
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © muRRaTTi, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |