Bulanmadan ve donmadan akmak ne hoştur. -Mevlânâ |
|
||||||||||
|
Üstad bir gün sokakta yürürken önünden bir kadın geçer. Necip Fazıl arkasından bakar. Öyle alımlı, öyle hoş bir hanımdır ki, gözden kaybolana değin arkasından bakakalır. Sonra bir gün yine aynı yolda üstadın önünden bir cenaze alayı geçer. Üstad bu sefer tabuta bakakalır. Omuzlar üzerindeki tabutun salınımı, ona aynı yolda gördüğü kadının yürüyüşünü hatırlatır. Ve bir an tabutta onun olduğunu, beğendiği o kadının öldüğünü düşünür ve oturup ağlar... Muhtemelen bu olay üzerine bir de şiir yazmıştır ama hangisi bilemiyorum. Aslında bazen üstad gibi yapmak lazım. Gidenin, gidip de gelmeyenin ardından, öldüğünü düşünüp bir anlık yasını tutmak lazım. Baktın ki ağlıyorsun o zaman hiç durmamak ardından gitmek lazım...
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © muRRaTTi, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |