Öykümün ilk sayfasını aşağıda sunuyorum. Devamını İnkılap yayınevi tarafından basılmış bulunan BENİM ADIM YASEMİN isimli kitaptan okuyabilirsiniz.


BENİM ADIM YASEMİN…


Nihayet açtın beni, bu anı heyecanla bekliyordum, ilk kez parmaklarını cildimde hissediyorum, her iki elinin dört parmağı sırtımda, baş parmakların üzerimde, bana bakıyorsun.
Ellerinde olduğumda, sigara içmek istersen, sırtımdaki parmaklarından ikisi ayrılacak benden. Sayılı zaman olduğu için katlanacağım, yeter ki sen rahat ol.
Kolların yorulduğunda, bazen değişik tutacaksın beni. Bir elin boşta, diğer elinin birkaç parmağı sırtımda olacak. Beni nasıl tutarsan tut; İlk defa kendimi bu kadar güvende hissedeceğim inan, artık rahatça açılabilir, tüm yaşamımı serebilirim önüne.
Ara sıra elinden bırakacaksın beni, sabırla geri dönüşünü bekleyeceğim. İnsanlık hali, okurken için geçer gibi olacak bazen, beni göğsüne yatırıp uyuyakalacaksın, nefesini sayfalarımda hissedeceğim.
Bazen de sırtımı koluna yaslayıp, tek elinle üstümden tutacaksın, dört parmağın üzerimde, baş parmağın boşta kalacak. Evet! Bu en sevdiğim pozisyon, çünkü ben yaşamım boyunca hep sırtımı dayayacağım güvenli bir kol aradım.
İçime bir ayraç koydum. Hayatımın neresinde kaldığını hatırlaman ve yapraklarımın kenarını kıvırıp beni acıtmaman için. Öyle hırpalandım, öylesine örselendim ki bugüne kadar… Ah bir bilsen!.
Hayatım; hataları, günahları ve aptallıklarıyla gözlerinin önüne serildiğinde kızma, beni elinden fırlatıp atma. Üzüldüğünde bırak, birkaç damla gözyaşın, düşsün üzerime, merak etme kururum. Nice kederlerden, acılardan ve üzüntülerden sonra akıttığım gözyaşlarını kuruttum ben, yeter ki oku beni.
Üzerimde gezinen gözlerin, gerçek bir yaşamın labirentlerinde kaybolacak. Gözlerinden öfkeni de, sevgini de, yargını da anlayacağım zira ellerinde tuttuğun biri olarak, ben de sana bakıyor olacağım.
Şu andan itibaren seninim, ben sen’im, benim adım Yasemin.
Yasemin gerçek adım, soyadım ise?...
Bataklıkta Açan Çiçek, Köylü Güzeli, Porno Kraliçesi, Erotik Filmlerin Kahramanı, ünlü Yasemin…
Şöhretim bu ülkeyi bile aştı, resimlerim, filmlerim elden ele dolaştı. Ne eller tanıdım ben. Hoyrat eller, para sayan eller, kamera tutan eller, kadeh tokuşturan eller, esrarlı sigara saran eller, nadir de olsa sevgiyle dokunan eller, beni döven eller, korktuğum eller, mıncıklayan eller, silah ve ustura çeken eller, bileğime kelepçe takan, koğuşun anahtarını sallayan eller…
Çiçeğin toprağına su döken, hasta bebesine ilaç ve sevgi veren, çocuklarına bez bebek ile akide şekeri getiren, günlük nafaka için didinen namuslu ellerin olduğunu unuttum ben. Saçlarımı şefkatle okşayacak ellerden bile ürktüm. Güvenemedim,
Kimselere anlatamadım duygularımı. Anlatmaya çalıştığımda insan gibi görünen hoyrat duvarlara çarpıp kırıldı kelimelerim. İnfazsızca yargılandım. Şehirden şehire, hayattan hayata ve bir acıdan başka bir acıya geçerken, peşimden sürüklediğim yılların yükü, yalnızlığımdı...
Şimdi; sen, dilinin ucuyla parmağını ıslatıp, bir sayfamı çevirdiğinde yada takip ettiğinde satırlarımı, ilk defa, evet, belki de ilk defa, doğru ellerde olduğumu hissediyorum.

İNCİ FÜGEN YILMAZ