Kimselere duyuramadýðý çýðlýkta,
Sessizce boðulan anne...
Çatýþmalarýn sisine karýþtý evladýn.
Kýzgýn bir arayýþýn,
Kýzýl bir bakýþý var gözlerinde.
Vahþetliðin tam alnýna tükürüyorsun.
Kanlý bir aðýt seninki.
Aðlýyorsun!

Kabýna sýðdýramadýðýn;
Külü olmaksýzýn yanýp tutuþan sevgin.
Kollarýnda kaldý yavrunun sýcaklýðý.
Ayrýlýða hayaliyle sýrt çevirip,
Baðrýna sýmsýký basar gibi duruyorsun.
Anlamaz kimse seni.
Susuyorsun!

Aniden kaybolmuþtu.
Cesareti vardý geçmiþin gölgesinden.
Fazla korkmayýþýndan korkuyorsun.
Merakýn git gide artýyor,
Ya kurþunlarla gelmiþse göz göze!
Yinede peþindesin dualarýn.
Aminlerin kilitli gökyüzüne.
Hiç durmuyorsun.
Dudaklarýn yetiþemiyor anneliðine.
Yavaþlamýyorsun!

Ateþler içinde, savaþlar içinde.
Geçtiðin yerleri sarsýyorsun.
Þefkatinin güçlü hissiyle bir olunca;
Geçit vermez yollar,
Açýlmakta sihirli bir söz duymuþçasýna.
Hazinelerden üstün hazineni istiyorsun.
Dünya bütünüyle ucuzladý birden.
Satýyorsun!

Bir sürü insanlardan birisiniz sadece.
Ýçlerinden siz.
Hakikî barýþ için savaþýyorsun.
Acaba ona canýndan can vermelerin,
Sýrasýný kaptýrmýþ mýdýr Azrail'e?
Ýçinde dinmeyen "anne" sesi.
Çýrpýnýrcasýna koþuyorsun.
Parçalanýyor yüreðin.
Daðýlýyorsun!

Tutan ellere düþman kesilen silahlar.
Öyle ki daha merhametlidir o ellerden.
Lâkin boy ölçüþemez seninle.
Namlu doðrultulmuþsa çocuðuna,
Onun yerinde bin kez olmak istiyorsun.
Hedefini vurmuþtur bir kere, haberin yok.
Vazgeçmiyorsun!

Yýkýlmýþlýðýyla bir bina endiþede.
Yanýndaki çocuðu koruyamadýðý için,
Kendisini suçladýðýný bilmiyorsun.
Senden saklasa bir türlü, saklamasa bir türlü.
Kaçýramadý keskin bakýþlarýndan.
O yakalanýyor, sen kavuþuyorsun.
Utançlýklarýn arasýndan,
Hýzla çýkarýyorsun biricik parçaný.
Küçük bedeni yorulmuþ,
Ve birazcýk üþümüþ sensizlikten.
Her yanýný sarmaya baþlamýþ kanlar.
Zaten çok yakýþýrdý kýrmýzý.
Þimdi ise "hayat" diyorsun.
En son, kaçýþýrken öpmüþtü seni.
Hemen ardýndan sende onu öperdin hep.
Fakat o defa öpememiþtin, kahroluyorsun.
Ruhuna yetiþirsen eðer, neden olmasýn ki.
Ölüyorsun!