Ne deli karalarını unuttum gecelerin
Ne mum ışığından hayalleri
Düştüm bir yanık sevda türküsünün peşine
Sal dedi bir ses yüreğini sevgiye
"Sevmek" dedim...

Sevmek umuttu
Sevmek katranlığa doğan güneşti
Sevmek özlemekti
Kızmaktı kimi zaman
Kimi zaman feda etmekti

Bir avuç gül kurusuydu sevmek
Dinmeyen yürek yangınlarını kabullenmekti
Ateş kızılı gün batımlarında
Bitmez tükenmez umutlarla beklemekti
Mesafelere inat hissetmekti soluğunu tende

Sonsuz özgürlüktü sevmek
Düşlerde sevişmekti sorgusuz sualsiz
Özleme doymuş yelkovan tik taklarında
Her saat başında kavuşmayı ummaktı akrebin vurdumduymaz ağırlığına
Ve her gece sancısının ardından
İnleten kasılmalarla doğmaktı yeniden hayatın kucağına

Bahara sevdalı tomurcuktu sevmek
Her terk edilişte kışa bürünerek
Güneşe teslim kar tanesi misali buhar olmaktı
Çiçek çiçek açamamaktı
Pervasız terkedişlere rağmen; "belki" lere sığınmaktı

Dağ eteklerine kurulmuş kuş yuvalarıydı sevmek
Rüzgara teslim dağılmaktı
Yağmuru özleyip içten içe
Her yağmurda veda etmekti can parçası bir yavruya

Tutkuydu sevmek
Sabırdı
Çekmekti tespih tespih tövbeleri
Haykırmaktı
Susmaktı
Bulut olup yağdırmaktı gözyaşını çatlağına toprağın
Hayran olmaktı hale hale aya

Yaşamaktı sevmek
Düşe kalka kızıla boyanmış bitap dizkapaklarıyla
Koşmaktı dünden bugüne, bugünden yarına
Ağlamaktı
Gülmekti
Özlemekti
Herşeydi....

Ne deli karalarını unuttum gecelerin
Ne mum ışığından hayalleri
Düştüm bir yanık sevda türküsünün peşine
Sal dedi bir ses yüreğini sevgiye
"Sevmek" dedim
"Yürek" dedim
"Yaşamak" dedim
"Her şey" dedim
Sevdim.....