…yerlere daðýlmýþ eski dergiler arasýnda, baðdaþ kurup oturduðum yerde elimde tutuðum eski bir defter sayfasýna yazýlmýþ bu sözleri okuyorum. Bir þeyler canlanýyor gözlerimde, anýlarýn baladýnda gidip gelmeler, karþýmda eski bir sandýk, kapaðý açýk içindekiler daðýlmýþ saða sola, oda karmakarýþýk. Bir bahar temizliðinde bulunan eski sýrlarý tutuyorum elimde. Kalbim yine hýzla çarpýyor, nefes nefese kalýyorum.
Bir günde, tam bir günün en baþýnda, yani bir sabah, henüz sabahýn ilk saatinde baþlayan ayrýlýk. Bir gün önce son seviþme ve senden baþkasý yok deyip ve ondan öncesi… hep onun için yaþanmýþ yýllar ve inanýlmýþ yýllar, güvenilmiþ.
‘’paramýz bitti mi caným’’, ‘’ziyaný yok biz idare ederiz’’, ‘’durum o kadar kötü mü’’, ‘’keþke param olsaydý hepsini verirdim’’, ‘’ne yapalým benim de nikahým var, onu vereyim’’, ‘’seni kurtaracaksa olsun, ayrýlýrýz’’, ‘’ne olur üzülme caným’’…
demek baþka bir iliþki vardý, demek bunun içindi tüm yalanlar, iflas yalandý, yalandý bunalýmlar. kocaman bir yalanýn ortasýnda oturmuþ elimdeki sayfaya okumadan bakýyorum, öylece kalakalýp.
Karþýmda duran eski sandýk kadar eski bir sayfa sanki, elimde tuttuðum bir kaðýtta kalmýþ cinnet eþikleri atlayamadýðým. Ýçeriden çocuklarýn gülüþleri geliyor kulaðýma, serin bir rüzgar esiyor ürperiyorum. Bir yerler açýk kalmýþ olmalý, kapý çarpmasýn, kalkýyorum yerimden elimdeki kaðýdý buruþturup fýrlatýp atýyorum açýk pencereden ve pencereyi kapatýyorum. Bahar temizliðine devam etmeli…
_________________