İçimde kocaman sessizliğin çığlığı ,hem ürkütücü hem dinlendirici.Sana yazılmış yıllarımı dinliyorum şimdi.

Sana akmış onca yazıların arasından gözlerimdeki hüznü seçtim artık,senin hiç görmediğin kuytularda kalmış gözlerimin hüznünü.Öyle ağıtlar öyle sıradanlıklar yaşandı ki içimde sorma…Bir tarafım seni deliler gibi özlerken diğer tarafım otur diyor kendinle baş başa kal FAYDASIZ!!!
Bana gel desen gelemeyecek kadar uzaktayım,bedenim ve aklımla senden gideli çok olmuş belli ama arada şu kıpırtısını durduramadığım yüreğim var ya ona laf geçiremediğim anlarım çok oluyor be sevdiğim…Seni soruyor nerde diyor?Ben nerdeyim?
Ben sendeyim büyük sevdam…Ruhumla ,sana akıtamadığım kocaman aşkımla…Ama elimde ne iş varsa bir kenara bırakıp senden her şeyimle gitmeye çalışıyorum artık ve her nedense gitmeye çalıştıkça sana daha çok boğuluyorum.Çünkü söylenmemiş, henüz dillenmemiş duygularım var benim.Sessiz sedasız arkandan el sallayan kız çocuğu hala susuyor ve biliyor ki konuşma sırası hiç ona gelmeyecek.İşte bunu bilmek canımı yakıyor ey sevgili!!!
Hayatım senden öncesi ve sonrasıyla devam ediyor sen belkide bilmediğim yüreklere aşkını dökerken…Elini tuttum,gözlerinin içine baktım bir başka sevdaya yol almak istedim,seni unuttum dedim,değer verdim hayatıma girene.Gözlerinin içine bakarak içimdeki sessiz çığlıkla “yanımda kal, benimle ol,üşümeme izin verme ”dedim.Yine faydasız koca bir kandırmaca,aslında içten olmayan nice dokunuşlardı yüreğime,SUSTUM…Tek bir şeye sığındım o da yastığıma kafamı koyduğumda beni hiç rahatsız etmeyen vicdanıma…
Şimdi boğazımdaki düğüm ellerimi kilitledi susma vakti yine belli çünkü senden gitmeye çalışıyorum kendimi acıtmadan…
Bana müsade,