Ben onu hep koyu renk takým elbise ve kravatlý gördüm.Þu an yazacaklarým benim onbir oniki yaþlarýma dair anýlarým..
O zamanlar Kasabamýzýn kaymakamý beyefendi ile adliyenin karþýsýnda olan küçük kafede beraber çay içip konuþtuklarýný görürdüm.
Arkadaþlarým ile bir koþu teneffüste iken Kasabamýzýn tek pazar günü perþembe pazarýný gezmeye çýktýðýmýzda her zamanki gibi yine arkadaþýmýn birinden alýrdým haberi ve hemen görürdüm Babacýðýmý.-Feride bak baban gelmiþ kaymakam bey ile iþte orada!
Ben kasabada babaannem ile yaþardým.Babam annemden ayrýldýktan kýsa süre sonra bir baþkasý ile tekrar evlenmiþti.Yazgý deðiþmezdi,Haktan idi.
Babamýn dördüncü çocuðu, yüzü ayný bana benzeyen Ayþenin altý aylýk iken aniden yakalandýðý Ç.Felci hastalýðý evlilik mutluluklarýný mutsuzluða çeviriyordu,çevirdi de...
Babacýðým kasabada iken Adliyede Z.katibi görevindeydi.Kente gidip evlendiðinde de ayný iþte idi.Ne zaman ki Ayþe hastalandý,o daha çok para kazanmak istedi,memuriyeti býraktý.Dava vekili-Arzuhalci olmuþtu.Kentin bir numaralý devamlý aranan çok kazanan adamýydý artýk.Ona göre Ayþe iyi olmalý idi ve olacaktý,bu inanç ile Türkiyede belki de Ayþeciði götürmediði Dr kalmamýþtý.
Son gittikleri Dr þöyle demiþ:Beyefendi bu çocuðun kaderi buymuþ.
Babam yana yana aðlýyordu,alkole baþladý...Kader Böyle Ýmiþ þarkýsýný çok sevdi.Katip Arzuhalim Yaz Yare Böyle....
Kasabadaki evimize geldiðinde-Hadi kýzým söyle derdi,bende çok utanýrdým ama kýramaz söylerdim-Sivas ellerinde sazým çalýnýr.......Sesim çok güzeldi.
Ayþe düzelmedi, görüntüsü güzelim baþý dýþýnda yürek acýsý idi.Bu ýzdýrabý onaltý yaþýnda tükendi. O onaltý yaþýnda uçtu gitti, Cennet Kuþu oldu.
Bu arada Babacýðýmýn ikinci evliliði de bitti.
Tekrar beraberdik, babaannem ben ve babam.Bu kez baþka bir kentte idik.Babam tekrar memuriyete dönmeye karar vermiþti,bu sebep ile kadro açýklýðý bekler iken bir seneyi aþkýn bir süre ücret almaksýzýn Adliyede çalýþtý neticede Ýzm.karþýyaka.Adliyesi Baþkatipliði görevine baþladý.
Ben de hep onun yanýnda idim iþinde iken.
Artýk yirmibir yaþýmda idim ama beni evliliðe kimse ikna edemiyordu.Kesin evlenmek istemiyordum.Çünki gözüm korkmuþtu ölesiye....
Bir gün evimize bir telgraf geldi babam içinden okudu.-Nedir babacýðým dedim..cevap vermedi oturdu telgrafý göðsüne bastý kýsýk bir sesle kendi kendine konuþur gibiydi ama bana bakýyordu.Kurtuldu benim yavrum..dedi.
Ayþe ölmüþtü onaltý yaþýnda idi, onaltý gün sonra da babam öldü.
Babacýðým 6.Martta doðmuþtu,6 martta da öldü.