hani dersin, bir gün... olmaz bilirsin. ruhun kazýnýr iki gram huzur kýrýntýsýyla. gölgeye yaklaþýrsýn, soluklanmaktýr tek amacýn. baþýný kaldýrýrsýn bir bakarsýn güneþe yürümekte insanlar. geç kalmýþsýndýr yaþamaya, huzur içinde yaþlanmaya...

hep aldanmaktýr hayatýn. aldatýrsýn kendini ve aldattýðýna inanýrsýn karþýndakileri ahmakça, budalaca. zaman gelir gün geçer... zamaný kovalamaya yetmez ki gücün akrebe asýlasýn. alýp baþýný, kahrolasýca belalarý býrakmýþtýr sana. aðlamak gelir içinden, piþmanlýk akar yüreðinden. eski bir þarkýya adanýr gözlerin. aldatýldýðýn gelir aklýna. ben aldatamazken kimseye herkes nasýl da aldatmýþ beni dersin. çok laf etmeye yetmez dilin. susarsýn.. hayatýndýr susmak senin.

çekip gidesin gelir. kilise çanlarýna inat bir bir yanan minare ýþýklarýna bakarsýn. zýtlýklarla kaplanmýþtýr dört bir yanýn.anlayamazsýn, anlatamazsýn kendine, yanlýþý görmeden doðruyu bulamayacaðýný. hüzün sana egemen olmadan mutluluða gebe kalamazsýn ki..

yine de hani dersin, bir gün.. belkili bir cümleyi daha birleþtirirsin yolunda. sonra dersin yolum neresiki benim. nerdeyim? kafanda yüzlerce soru iþareti, yaþamýn ünlem iþgalinde fakat bir o kadar durulmuþsun sen. katýksýzsýn, nakavt edemezsin zamaný. insanlar yürümekte güneþe, sen kalmýþsýn gölgede.

boþ vermek gelmez içinden. hep bir sýkýntý sende, hep yarýn ne olacak düþüncesi. yarýný düþünürken güneþ batar ay alýr yerini yine güneþ doðar. bir kez daha doðmakta güneþ, saatler akýp gitmekte ve sen yarýný düþünmekte. yarýn bugün olur, bugün dün, dün çoktan bitmiþ içimize anýsýný kazýyarak.

böyle midir yaþamak? kanadý kýrýk bir kuþ gibi yardým eli beklemek. kurbanlýk koyun olmak mý yaþamak. yenilgi midir yaþamak? neydi, ben bulamadým. hiçbir zaman keyif alamadým. çünkü dünya koþullarý soluk aldýracak vakit tanýmadý. çünkü durmak yenilmek oldu sözlüðümüzde. ve biz hep koþtuk. yüzümüzde yorgun bakýþlar. haykýrýþlar olanaðý olmayan.

gelecek için bugününü tüketenler, dünü için bugününü mahvedenler.

bir çark var ve biz o çarkýn muhtelif tanýdýk yüzleri. gözlerimizin altý çökük, kaþlarýmýz çatýk..

hani dersin, bir gün... bir gün baþarýya kavuþur bedenim. gölgede kalmak yenilmek deðildir dersin, daha gencim, yaþlýlýk sarmadý beni. sonra yok dersin zaman bizi kucaðýnda besleyip kýzýl bir yangýnýn ortasýna yýktý.

iþte budur yaþam. ikilemler arasýnda gelip gitmek.
iþte budur yaþam ve iþte bundan gayrýsý kurtulmaya bakar.

dink donk... kapý çalýndý. dostlar geldi..
dink donk... kapý çalýndý hiç beklenmedik memleketlin geldi...
dink donk...

kapýnýz çaldýðýnda ne hissedersiniz. güzeldir deðil mi kapý çalýnýþý? her kapý çalýnýþý bir mutluluktur. kapýyý çalmadan gelen Azrail'in mutluluðudur.