Evet, bir önceki yazýmda anmýþtým; Bu kentin merkezinde aralarýnda birer sýra bina olan, üst üste üç cadde var. ‘’Üst üste…’’ diyorum, çünkü birinden diðerine, baðlantý noktalarýndaki küçücük alanlar dýþýnda, daracýk, kýrkar-elliþer basamaklý merdiven-sokaklardan çýkýlýp iniliyor; Caddeler arasý kot farký o denli fazla… Çok dar alanda yükselmek zorunda kalýnca insanlar, geniþ caddeler yapamamýþlar. Belediye baþkanlarý çalýþmadýðýndan deðil.

Caddeler bir sýra araba park ettiðinde ancak tek sýra aracýn gidebildiði kadar dar olunca kaldýrýmlar ne kadar olabilir? Evet, bir buçuk metre… Caddelerin iki kenarýnda kaldýrýmlar o kadar ve kent merkezi olduðu için boylu boyunca dükkanlar, lokantalar, bankalar… Aklýnýza hangi çeþit iþ yeri gelirse hepsi bu altý sýra kaldýrýma bakýyor.

Bu tanýmý neden mi yaptým? Az sonra yazacaklarýma ‘’Ne var bunda yani?’’ demeyesiniz, Artvin’ de yaþayan Artvinlilerin ayýrdýmýný yapabilesiniz diye…

Herkesin rahatsýz olduðu, hoþlanmadýðý birçok þey vardýr. Benim de var… Hiç hoþlanmadýðým þeyler de var üstelik; Saðýmdan solumdan geçen insanlarýn omuzlamasý bunlardan birisi.

Artvin’e geliþimden üç-beþ gün sonraydý, bir deðiþiklik, bir tedirginlik duyumsadým; O daracýk kaldýrýmda hem yürüyor, hem de ayýrt etmeye çalýþýyordum nedenini. Bir sýkýþýklýk oldu, labirentte yol ararmýþçasýna devindi insanlar ve çok kýsa bir süre sonra da duralama sona erdi, hatlar çizildi, herkes devam etti yoluna, ama ben aradýðýmý bulmuþ, içimdeki sorunu çözmüþtüm; Bu kentte insanlar birbirini omuzlamýyordu. Akrobatik kývrýlýþlar, çok sýkýþýnca inanýlmaz yanlamalarla, çarpýþmadan, hatta hiç dokunmadan daracýk kaldýrýmlarda yürüyorlardý.

Alýþmamýþým ya öyle bir ortama, bilinçaltým tedirgin olmuþtu demek ki. Ben hangi kentte olursam olayým, caddeler, kaldýrýmlar ne denli geniþ olursa olsun üstelik, çok içerlediðim, öfkelendiðim için, karþýmdakinin de benim gibi düþündüðü sanýsýyla, her zaman dikkat durumunda yürümeme karþýn omuzlanmýþ, ya da göz göre göre göðüsleneceðimi sezince omuzlamak zorunda kalmýþýmdýr.

Evet…Bunu ayýrt edebildikten sonra özellikle gözledim; Üç buçuk aydýr hiç omuzlanmadým, devamýnda özür dilemek bile olsa, istemeyerek de olsa omuzlaþan iki insan görmedim. Hem de az önce anlattýðým daracýk kaldýrýmlarda, hem de metrekare baþýna düþen insan sayýsýnýn Ýstanbul’un Sirkeci’si kadar olduðu çevrede…

Artvin’de yaþayan Artvinliler magandalaþmadan kalmýþlar.

Çok dil bilen, iþi gereði dünyada neredeyse görmediði ülke kalmayan bir yakýným bir zamanlar ‘’ Dýþarýda böyle omuzlayan hiç olmuyor. Bence kendinden baþkalarýna saygýnýn, dolayýsýyla da medeniyetin en önemli göstergelerinden birisi bu…’’ diye anlatmýþtý, onu anýmsadým.

Artvin dýþýnda yaþayan Artvinliler! Nerede olursanýz olun, gözleyin bakalým oranýn yürüyenlerini…

Artvin’de yaþayan Artvinliler! Ayýrdýmýnda mýydýnýz bu özelliðinizin?

Artvin’de yaþadýðýnýz için gülümseyin, yeniden buluþuncaya dek içinizde gülümsemeler çoðalsýn.