..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
Olgular görmezden gelindikleri için var olmaya son vermiyorlar. -Huxley
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Roman > Aşk Romanı > Kerem Yüce




19 Şubat 2008
Sonla Başlayan Kitap  
Kerem Yüce
Yapayalnızdı gözünü dünyaya açtığında;ne kucağına alan bir annesi ne de gülen gözleriyle uzaktan bakan bir babası vardı.İnsan doğduğuna pişman olabilir miydi hiç?Doğduğu anda olamazdı çünkü zamanla birikirdi pişmanlıklar...


:AIID:
Yapayalnızdı gözünü dünyaya açtığında;ne kucağına alan bir annesi ne de gülen gözleriyle uzaktan bakan bir babası vardı.İnsan doğduğuna pişman olabilir miydi hiç?Doğduğu anda olamazdı çünkü zamanla birikirdi pişmanlıklar.Annesiyle babası kaçarak evlendiğinden babasını tek tanıyan vardı o da kendisini doğururken son nefesini vermişti.Böyle başlamıştı hikayesi;insan kalabalığının içinde annesiz,babasız kokusundan tanıyacağı kimsesi olmadan.Hastaneden çıkardıklarında kendisi gibi hayata kayıplarla başlayanların arasına,bir yuvaya teslim edilmişti.Bir bardak su içiren,bir kaşık yemek yediren herkes annesiydi onun için ama baba diyebileceği kimse yoktu etrafında.Adım adım büyürken hikayesi,hikaye okuyacak bir çift dudaktan yoksunluğun acısı vardı küçük kalbinde.Tam altı sene olmuştu;üç katlı bir binaya ve o binanın bahçesine sıkışan koca altı sene.Bir pazar sabahı dirsekleri pencerenin kenarında yumruklaşmış elleri başını destekleyip dışarıyı izlerken tanışmıştı gerçek bir aile kavramıyla.Bir elinden annesi,bir elinden babası tutmuş kendi yaşlarında bir çocuk gülücükler dağıtıp,güvenle yürüyordu yollarda.Her ne kadar yaşayamasa da bunu görmek bile altı sene daha hayal kurmasına yardımcı olabilirdi.İşte o hayalin mutluluğu yansıdı çökmüş yanaklarına.Doğum günleri kayıp,bayramları çocukça yaşayamayan,bir hediye alamamışlık havasını soluyan,on sekizine değdiği anda kırılan kristal vazo gibi her bir parçası farklı köşelere dağılmış evin müdavimlerinin varlıkla yokluk arasındaki savaşıydı bu.On sekiz yıl gecikmiş hayatların panayırlarda yükseğe kurulan bir ipin üzerinde ilk defa yürümesi gibiydi dışarısı...Amaçsız,gayesiz,umudu tanımadan geçirdiği onca yılın ardından o da kendini kapının önünde bulmuştu oysa uzun yolculuğa çıkıldığında bir valiz olurdu insanın elinde,arkasından bir tas su dökeni.Arkasından sallanan ellerin dışında hiçbir şeyi yoktu.Yıllarca hasretle baktığı ''keşke şimdi bende orada olsaydım'' dediği yollar ayaklarının altına serilmişti şimdi.İlk gecesini o yollarda yürüyerek geçirmişti.Emanette olsa özlemişti yastığını,yorganını,tek bildiği güzel dilek olan iyi geceler diyen sesleri ama görmüştü üç katlı binanın kapısından bir kez girilip bir kez çıkıldığını ve çıkanın bir daha geri dönemediğini.Acıkmıştı;cebindeki yıllarca anne dediği insdanların verdiği üç-beş kuruşla kaç gün doyabilirdi?Kendine iş ve yatacak yer bulmalıydı.Köşede gördüğü pastaneye girip iki poğaça istedi yaşlı amcadan.Bu onun en sevdiği şeydi,her ne kadar anne dediği insanların evlerinde yapıp yurtta çocuklara dağıttığı o poğaçaların tadı olmasa da hatıralarını tazelemesi bile yetmişti.Camın kenarındaki masaya oturdu ve çayının yanında poğaçalarını yemeye başladı.Her gün cam kenarından hasretle baktığı dışarıya bakmak içinden gelmiyordu,aslanların ortasında kalmış bir ceylanın ürkekliği vardı gözlerinde.Yere düşüp yönünü şaşırmış bir pusuladan farksızdı.Bu kadar belirsizliğin toplamının hayat kavgasına eşit olduğunu anlıyordu.Yemeğini yemişti ve oturduğu sandalyeden doğrulup ücreti ödemek için yaşlı amcaya doğru ilerledi.Parayı verdi ve tam kapıdan çıkmak üzereyken yaşlı amcaya dönüp bu civarlarda iş bulup bulamayacağı bir yer olup olmadığını sordu.Bu onun tanımadığı bir insanla yaptığı en uzun konuşma,kaybolmuşluğunda verdiği ilk molaydı.Yaşlı amca bu konuda hiçbir bilgisinin olmadığını söylediğinde teşekkür edip dışarı çıkıyordu ki ''evlat'' diyen sesle donup kalmıştı bacakları.Nasıl bir duyguydu bu;yıllarca cam kenarından izlediği,bir babanın çocuğuna seslenirken kullandığı kelime kulaklarına değmeden yüreğine kadar inmişti sanki.Bazen insanın beklemediği anlarda hayat yüzünü gösterirdi bu da öyle anlardan biriydi.Yaşlı amcanın ona kanı ısınmıştı,yüzünde akan,el değmemiş nehirleri farketmiş ve ona pastanesinde çalışabileceğini söylemişti.Tek sorun kalacak bir yerdi onu da pastanenin arka tarafındaki odanın kanepesiyle halletmişlerdi.Artık hem işi hem de yatacak yeri vardı.Verdiği savaşta silahsız sayılmazdı ve gün geçtikçe daha da güçleniyordu bu savaşta.
Bir sabah kapıdan kendi yaşlarında bir kız girdi içeri;iki poğaça bir çay isteyerek orta sıradaki bir masaya oturdu ve her sabah gelmeye başlamıştı artık.Baharın o hafif serin yelinin yüreğinde tomurcuklanmaya yüz tutmuş çiçekleri okşadığını hissetti.Çok garip bir duyguydu bu daha önce bilmediği.Sürekli görmenin verdiği güvenle masasına oturup sohbet etti bir gün.İlerideki binada yeni işe başlamış ve uzaklardan geldiği için mesai başlangıcına kadar hem kahvaltı ediyor hem de zamana geçiriyormuş pastanede.
Bir akşam yaşlı amcadan izin isteyerek çıktı kapıdan.Kafasına koymuştu bu akşam o binanın önünde çıkışını bekleyecek ve göğsünde çarpıntı yapan,adını koyamadığı o duygularını açıklayacaktı.Gitmesine gitmişti ama gittiğine pişman olmuştu çünkü binadan elele çıkan o çifti görür görmez arkasına bakmadan devam etmişti yola.Bu da hayatın,saklayıp en umutlu anlarda gösterdiği gerçek yüzüydü.Dönmüştü pastaneye,o günden sonra isimsiz duygu zehir olup akmaya başlamıştı damarlarından.Unutmak istedi kendi kendini sorguya çekip,her seferinde saklanacak bir kuytu buldu içinde kendine.Yüzünü her sabah gördüğünden kaçabileceği her kuytu köşe teşhis edilmişti ve hiç bir yeri kalmamıştı.Daha fazla dayanamadı ve son kez çıktı o kapıdan.Yine yurttayken özlemle,iç geçirerek baktığı yollardaydı.Dudaklarında bir Lale şarkısıyla kaç gecedir sahilde sabahladığını da bilmiyordu üstelik ceplerinde parası da kalmamıştı.Başını önüne eğdi ve yürümeye başladı.Pastanenin önüne gelmişti.Her dönüşün hazin bir hikayesi vardı,bazen hikaye üstüne hikaye yazılırdı insan hayatında.Günün en kalabalık saatinde kepenkleri kapalıydı pastanenin.Hemen yan taraftaki bakkal dükkanına girdi.Bir kez daha geç kalmıştı zamana;baba özlemini gizli gizli bastırdığı yaşlı amca üç gün önce kalp krizi geçirip son nefesini vermişti dükkanda.Hiç bir şey diyemedi kilitlendi dudakları.Arkasına dönüp gitmeye korkuyordu çünkü her gidişin hazin bir hikayesi vardı yüreğinde.Dünyaya gözünü açtığı andaki gibi yapayalnızdı yine.Daha fazla direnemedi;acının kapağını oluşturduğu kitabın sayfalarında kaybolup gitmişti.Belki bu kitabın bittiği sayfanın en altında ''son'' kelimesi yoktu ama sonla başlayan hiç bir kitabın tek sayfalık bir mektuptan farkı yoktu...



Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

Yazarın aşk romanı kümesinde bulunan diğer yazıları...
Acıyla Mutluluğu Aynı Anda Taşıyamaz Hayat
Aysel

Yazarın roman ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
Aynanın Sırrında Dolaşan Bir Çocuk

Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
Sağır Duvarlarımsın [Şiir]
Deniz Olsun Tüm Sevdiklerimin Adı [Şiir]
Dört Harften Bakardım Sana [Şiir]
Gölgen Gezinmekte Hala İçimde [Şiir]
Kendi Celladım Oluyorum Seni Düşündükçe [Şiir]
Ayrılık Tüm İstasyonları Tek Tek Dolaşmış [Şiir]
Güneş Olup Dokunma Perdelerime [Şiir]
Bir Güneş Yürümekte [Şiir]
Saf Tutuyordu Oda [Şiir]
Fırıncı Çocuk [Şiir]


Kerem Yüce kimdir?

Yazmak,düşünmek gibidir;kağıdı kaleme değdirmen yeterlidir bazen ve akıp gider harfler bir gölün üstünde giden sıralı kuğular gibi. Gözünü açtığında okyanuslara açılmış,türlü balıkların bahçesine misafir olmuştur o kuğular. . . Ama öyle bir an gelir ki;kıpırdamaz kalem,bileğini sıkıca tutar sanki bir el. . . Bir yazarın tıkanması hiçbir şeye benzemez. Tıkanan lavaboyu açarsın,logarın altına yetişir vidanjörler,trafikte yardıma koşar emniyet şeridi,fakat yazarla kelimelerin arasındaki o duvar kalkmadıkça bitmez tıkanıklar. Bir çocuğun topunun dikenli tellerle çevrili bahçeye kaçması gibi. Tek sorun zamanın akışını beklerken fırtınanın dalgaları harekete geçirebilme ihtimalidir. İnatla beklenir o tellerin etrafında,aşılmaya çalışılmaz duvarlar. Bilmektedir yazar uygun bir zamanın olduğunu ve o zamanda bahçenin sahibinin çıkıp geleceğini. Çünkü kendi özgürlüğüne kavuşurken başka özgürlükleri yok etmek üzerine kurulu değildir yazarın felsefesi. . . Ve doğru zamanı yakaladığında başlar fırtına,sörf tahtasının üstündeymiş gibi dans edilir dalgalarla,çözülür beyindeki zincirler,kanat çırpar en beyaz kuşlar saçlarının üstünde. Böyledir yazmak bir yazar için;ekmek gibi,su gibi vazgeçilmez, havadaki gizli kelimeleri nefesle çekmek gibi ciğerlerine. . .

Etkilendiği Yazarlar:
Cezmi ERSÖZ,Nazım Hikmet RAN,Can YÜCEL,Ümit Yaşar OĞUZCAN,Edip CANSEVER,Özdemir ASAF,Ahmed ARİF,Cemal SÜREYYA


yazardan son gelenler

 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © Kerem Yüce, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.