..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
"İnsanların bazen neye güldüklerini anlamak güçtür." -Dostoyevski
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Şiir > Anı > Kerem Yüce




26 Şubat 2008
Bir Kediden Öğrendim Sevmeyi  
Kerem Yüce

:AGBA:
Bir kedim vardı beyazı çok siyahı az
İlk defa adını benden öğrenen
Minnoş dediğimde kulaklarını havaya dikip
Son hızla koşup yanıma tüneyen.
Bir kedim vardı üstelik karnı burnunda
Kapımın önünde yatıp bacaklarıma dolanan
Evlat aşkıyla bir lokma için bana katlanıp
Kapıyı her açtığımda acı acı yalvarır gibi miyavlayan.
Ve bir sabah dört kedim olmuştu artık
Yeni doğmuş üç yavrunun başındaydı anneleri
Her sevmek için yaklaştığımda bana kızan
Bir anneleri vardı,yavrularını kendini büyütenden bile sakınan.
Önüne yuvarladığım iplik yumağından ziyade
Bir damla fazla süt üretebilmek için
Oyunların hepsini bir kenara bırakıp
Çöp çöp,çatı çatı dolaşıp yiyecek arayan.
Bir akşam üstü asker yolculayan araçlar
Balkonda oturup çayımı yudumlarken
Ansızın beliren acı bir fren sesi
Nasıl indiğimi hatırlamadığım sayısız basamaklar
Öylece çöküp kalmıştım başucunda
Titreyen dudaklarım tetikliyordu gözyaşlarımı
Okşayamıyordum artık kana bulanan başını.
Peki ne olacaktı o sahipsiz üç yavru
Bir yandan sevgiye ve korunmaya muhtaç
Bir yandan büyümek için yemeğe
Anne sevgisiydi aslında en büyük ihtiyaç.
Sofradan gizli gizli kaçırdığım peynirle
Bakkaldan aldığım şişe şişe sütler
Hiç birşey kapatamazdı içlerindeki boşluğu
Ne şefkat kokan sesim ne de verdiğim öğünler.
Bu yoklukta büyütmeye çalıştım onları
Sarıyı siyahtan,siyahı tekirden ayırdetmeden
Yeri geldi düşe kalka büyürken
Yeri geldi hayatın gerçek yüzünde kavga ettiler
Ama benim gözümde hiç bir zaman büyümediler.
Önce sarı kayboldu peşine siyah
Bir tekir kalmıştı parmak uçlarımda
O da kayıptı yoktu bir sabah
Tesbih boncukları gibi dağılıp gittiler.
Bir kedim vardı beyazı çok siyahı az
İlk defa adını benden öğrenen
Minnoş dediğimde kulaklarını havaya dikip
Son hızla koşup yanıma tüneyen.
Şimdi ne o ne de emanetleri var
Evlatlarına sahip çıkabilme çabasıyla
Herşeyi bir kenara bırakmış anneydi o
Bir aracın altında son nefesini veren.
Hepsinden geriye yalnız ben kaldım
Anneliğin nasıl bir duygu olduğunu bir kediden öğrenip
Sevdiğim herkes için hiç düşünmeden
Tereddüt etmeden ömrümü araçların arasında tüketen ben.



Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

Yazarın anı kümesinde bulunan diğer yazıları...
Sevgin Sadakaymış Bana
Cam Kenarında Boynu Bükük Bir Papatya
Karanlıkta Göz İzleri
Senin de Canın Sağ Olsun...
Avuçlarımın İçi Yüzüne Kavuşamadan
Sihirbaz Gibi
Siyah Ben
Yardan Ayrıya Doğan Güneş Sorulmaz

Yazarın şiir ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
Sağır Duvarlarımsın
Deniz Olsun Tüm Sevdiklerimin Adı
Dört Harften Bakardım Sana
Gölgen Gezinmekte Hala İçimde
Kendi Celladım Oluyorum Seni Düşündükçe
Ayrılık Tüm İstasyonları Tek Tek Dolaşmış
Güneş Olup Dokunma Perdelerime
Bir Güneş Yürümekte
Saf Tutuyordu Oda
Fırıncı Çocuk

Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
İstasyon Hikayeleri [Öykü]
Yaralandığını Zanneden Avcı [Öykü]
Ölümün Getirdiği Mektup [Öykü]
Çok Erken Gittin Yüreğimden [Öykü]
Adını Firar Koydum,istanbul İse Senin Yanında... [Öykü]
Bir Hayallik Boşluk Yok [Öykü]
Avuntudur Bu Yazı Tüm Sevenlere [Öykü]
Aslında Hep Ayrıydık [Öykü]
Seni Sevdiğime de Pişman Olmak İstiyorum Sevgili [Öykü]
Yeni Bir Dille Merhaba [Öykü]


Kerem Yüce kimdir?

Yazmak,düşünmek gibidir;kağıdı kaleme değdirmen yeterlidir bazen ve akıp gider harfler bir gölün üstünde giden sıralı kuğular gibi. Gözünü açtığında okyanuslara açılmış,türlü balıkların bahçesine misafir olmuştur o kuğular. . . Ama öyle bir an gelir ki;kıpırdamaz kalem,bileğini sıkıca tutar sanki bir el. . . Bir yazarın tıkanması hiçbir şeye benzemez. Tıkanan lavaboyu açarsın,logarın altına yetişir vidanjörler,trafikte yardıma koşar emniyet şeridi,fakat yazarla kelimelerin arasındaki o duvar kalkmadıkça bitmez tıkanıklar. Bir çocuğun topunun dikenli tellerle çevrili bahçeye kaçması gibi. Tek sorun zamanın akışını beklerken fırtınanın dalgaları harekete geçirebilme ihtimalidir. İnatla beklenir o tellerin etrafında,aşılmaya çalışılmaz duvarlar. Bilmektedir yazar uygun bir zamanın olduğunu ve o zamanda bahçenin sahibinin çıkıp geleceğini. Çünkü kendi özgürlüğüne kavuşurken başka özgürlükleri yok etmek üzerine kurulu değildir yazarın felsefesi. . . Ve doğru zamanı yakaladığında başlar fırtına,sörf tahtasının üstündeymiş gibi dans edilir dalgalarla,çözülür beyindeki zincirler,kanat çırpar en beyaz kuşlar saçlarının üstünde. Böyledir yazmak bir yazar için;ekmek gibi,su gibi vazgeçilmez, havadaki gizli kelimeleri nefesle çekmek gibi ciğerlerine. . .

Etkilendiği Yazarlar:
Cezmi ERSÖZ,Nazım Hikmet RAN,Can YÜCEL,Ümit Yaşar OĞUZCAN,Edip CANSEVER,Özdemir ASAF,Ahmed ARİF,Cemal SÜREYYA


yazardan son gelenler

 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © Kerem Yüce, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.