Mutlu insanlar tatlı şeylerden söz ederler. -Goethe |
|
||||||||||
|
Tertemiz bir bahar akşamı, Parlıyordu bulutsuz gökte yıldızı, Yıldızlar gökte, çiçekler yerde, Alabildiğine sere serpe, Yayılmıştı bir Anadolu iline. Yılların şanlı kumandanıydı, Bilirdi bu diyarı, ovasını, dağını, Bir bir öğrenmişti çakal inlerini, Çok çakal görmüştü, Ayak sesinden salyasından bilirdi. Toplanmıştı dağ tepesine çakallar, Aydan saklanıp, salya saçarlar, Mermi az, çakal çoktu, Kan emmek için çakallar coştu. Dikti gözlerini dolunaya, Bir o yana baktı, bir bu yana, Topladı bir nefeslik güneşlerini, Helalleşin kaderde şehitlik var dedi. Bir bir kucakladı yiğitlerini, Sinesine sardı bahar çiçeklerini. İlk kez böyle oldu, Gözleri doldu, yutkundu Konuşamadı, acıyan nefesi dondu, Tuzlu bir gözyaşı yanağına dokundu. Allah’ım Allah’ım dedi. Dizlerinin üzerine çöktü, Eli semada, dili duada… Yasladılar sırtlarını yaşlı dağın sırtına, Bir ar, bir korku yok ki alınlarında, Korkuları yok, alçaklara ve çakallara, Azdılar, sayıları onbeş, Yaşları baharda, emsalleri sadece güneş, Azdılar, çakallar azdılar, Geceyi yırtan mermileri saldılar. Yakıyordu mermiler geceyi ve dolunayı, Kan geliyordu, vuruldu sağ yanı, Bir yıldız gibi kaydı elinden silahı, Uçamayacaktı artık serhatlerde, Konamayacaktı çakalların üzerine, Derin bir nefes aldı, Titreyen gözleriyle semaya baktı, Dudağından tertemiz bir gülümseme aktı, Yorgun sesiyle konuştu, “Elleri kınalı yarim, Doğuştan nimetim anam, Sevdim vatan toprağını, Sevdim taşını, katıksız aşını, Sevdim çok sevdim şehitler vatanını, Yavruma iyi bakın ağlamasın, Yetim gönlü sızlamasın, Bir gün alçaklar uğrarsa vatanına, Hiç düşünmeden açsın kanadını çakallara, Bir kartal misali uçsun namussuzlara, Bedenini çiğnetmeden, Çiğnetmesin vatan toprağını. Ceddi kahramanlar soyu, Yolu, Allah peygamber yolu,” Coşan nefesi zayıfladı, Sustu, gözleri aydan parlak Yüreği cennet bahçesinden bir gül, bir yaprak, “Şükürler olsun Rabbim dedi, Şükürler olsun, nimetine ve şehadetine, Şükürler olsun her şeyine,” O gecenin sabah ezanı vakti, Kelimeyi şehadetle uçup gitti Hiç ölmeyenler dünyasına gitti, Anadolu, Bin yıllık kahramanlar yurdu, Aldı sardı sinesine kumandanını, Aldı gitti bir bahar sabahı, Aldı gitti şanlı kumandanı. Ahmet Öztürk
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Ahmet Öztürk, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |