Bir rastlantı sonucu karşılaştık yine,
Yüreğim sanki çocuk günlerinde,
Yüzümüz gül gibi allar içinde,
Yıllar sonra karşılaştık bir yerde.

Kaçamak bakışlarımız yakalandı,
Karşı karşıya duruyoruz taş misali,
Kaçıp gitmek varken alabildiğine,
Yaklaşıyoruz usul usul birbirimize,
Başlarımız öne eğik susuyoruz.
Sonra birlikte aynı yöne yürüyor,.
Havadan sudan öylesine konuşuyoruz,
Yalandan tebessümler savuruyorsun.
Her bir konu başlamadan bitiyor,
Bir şey var konuşmamız gereken,
Kim önce başlasa diye bekliyoruz,
Her kelimeni hasretle bekliyor,
Bilmediğin bir hazla seni dinliyorum.

Yüreğim özgür kuş sevinciyle doldu,
Her tutsaklığı her kırgınlığı unuttu.
Kelimelerimiz yorgun, adımlarımız ağır,
Kulağım senin dışında her şeye sağır.

Ben daha konuşamadan,
Başlıyorsun usul usul anlatmaya.
Değiştim, eskisi gibi değilim diyorsun,
Yüzüme yalandan tebessümler fırlatıyorsun…

Nefes alışlarım zorlaşıyor,
Halimi belli etmemek için,
Ansızın duruyorum kaldırımda,
Çığlıklar beynime, acılar yüreğime doluyor.
Kelimelerin ellerin olup boğuyor,
Geç oldu gitmeliyim diyorsun,
Ama gitmiyor gidemiyorsun…
Derin bir nefes daha alıp başlıyorsun,
Zehir zemberek sözleri savurmaya.

Başım öne eğik, dilim suskun,
Gözlerimde iki damla yaş,
Akmamak için çırpınıyor.
Bir parçam koptu canımdan,
Canım yanıyor en derinden,
İçimde bir umut ölüyor.

Bir yer var biliyorum,
Konuşamıyor, diyemiyorum.
O yere gelince yutkunuyor, susuyorum.
Ben hala sana sevdalıyım,
Hep seni, tek seni sevdim diyemiyorum.

Bir bahaneyle çekip gittin,
Ve ben sana söyleyemedim, diyemedim,
Kızamadım, sitem edemedim…
Dudaklarımdan bir çift ateş döküldü,
Benim tek suçum sevmek,
Senin tek suçun sevilmek.

Ahmet Öztürk