Gönlüm yine kararsız, sevinmeli mi, üzülmeli mi?
Garip bir karmaşa benimkisi aslında, hayatımdaki her şey bakıyorum ki yolunda.
Herşey yolunda evet, bizlere sunulmuş bir sürü nimet.
Elimin altında hayatımı kolaylaştıran herşey. O halde ey kalbim hüznüne sebep ney?
Niye bilmem hep sonbaharı sevdim, dökülen yapraklarda buldum kendimi.
Bir tarafım olabildiğine mutlu dedim, diğer tarafım çözemediğim kadar gizemli.
Beklide son bahar aşkımda bundan, o da benim gibi çözülmesi biraz zor.
Bazen yalnızlıktan, karamsarlıktan bahsediyor, bazen de bakıyorum ki en güzel müjdeleri veriyor.
Anlayacağın şu ki dost; ben bu işi yoramadım sen neye yorarsan yor.
Aslında tüm hüzünlerin sebebi belli, hiçbir şey tutmuyor candan bir dostun yerini.
Hiçbir mutluluk haz vermiyor insana, yanında paylaşacak bir dost olmayınca.
Can dostum, neşe kaynağım. Keşke hep yanımda olsaydın…