Tam üç defa- hatta sayýsýnda da deðildi- bilmem kaç defa kapý çaldý. Heba kapýyý açmaya niyetli deðildi. Veba ýsrar etti ve kapý açýldý.

Bu kapýnýn açýlýþý her defasýnda veba için bir mahþerdi. Her çalýþýndan önce geçmiþini düþünür. Sýrat köprüsünden geçer ve tanrýya ulaþmaya çalýþýrcasýna çýrpýnan kollarý zile basardý. Kapýdan bir canlýlýk duyulmamasýyla birlikte parmaðýný -zili duvara daha çok çakmak niyetiyle- daha çok bastýrýrdý.

-(suskunluk, karþýlamak yok cümleler veya kelimelerle)

-(susarak her zaman olduðu yere geçer)

-sessizlik, sessizlik, sessizlik

Veba: Sessizliðin sesi var mýdýr sence?

Heba: Ýçimi dinleye bilirsen bunun özlemini algýlayabilirsin.

Veba: Ýçini dinledim kaç asýrdýr. Onunla beraber kendime cezalar biçtim, katliamlar. Bunu sadece kendimle yapmadým. Kardeþlerimle, en çok sevdiðim özlediðim babamla yaptým.

Heba: Ben heba ettim kendimi sen karþý durdun bir tehdit gibi çünkü sen vebaydýn, herkeslere bulaþan. Herkeslerin senden nasibini aldýðý bir illet. Biliyorum sana dokunan kadýna mikroplarýn geçti. Biliyorum kaç kadýný bununla zehirledin. Ben onlarý dinledim, vebayý onlar bana anlattý. Onlar benden dinledi. Ve sen sanki bu ülkenin en önemli gündem konusuymuþsun gibi seni yatýrdýk masaya. Neþterledik bilmem kaç kadýndýn. Çizdik deþtik belki de yitirdik kimimiz seni. Ama sen bu kabileye birkaç kiþi daha sokmak için uðraþýyordun.

Veba: Suçlamalarýný bir kenara it. Külümden bir yetimlik doðmuþ yüreðine sen bunu taný. Kaldýrýmda okuduðun her þiirimi ezberle, gör ki sana dair cümleler ezberimde. Bana masumiyetinin hümanistik dokusunu vurma. Biliyorum için acýr.

Heba: Hala ayný cümlelerle yükleniyorsun yüzüme. Ben senden bir mendil istedim gözyaþlarým için, biraz gerçeklik.

Veba: Gerçek yok Heba o yalan, gerçek birkaç kiþinin yan yana gelip söylediði þeye deniyor bu zamanda. Sence ben neden veba oldum insanlýða neden kötülükleri salmaya çalýþtým hiç düþündün mü?

Veba: Ýnsanlýk anlamadý iyi olaný, ezdi iteledi, sýranýn en arkasýna attý. Biz ve bizler yaptýk bunu. Barýþýn savaþtan zor olduðunu cümlelerimizde tekrarladýk. Kimliklerimiz hep sahte oldu. Yüzümüz hep sahte belki ondandýr silmek istemedim gözyaþlarýný heba edilmiþ bir yüzdü seninki, birkaç kiþinin bir araya gelip yalaný gerçeðe dönüþtürmelerinden çok farklýydý. Kandýrmaca yoktu o sendin biliyorum her gece yüzüme aðlayan, rüyalarýmda gördüm seni alnýmýn kýrýþýklýklarýna aðladýðýný gördüm. Bir türkü gibi inliyordun, ben o inlemelerine dokunmaya çalýþtým.

Heba: Hayýr Veba sen bana yüz yýldýr insanlýða acý taþýyan heybenle geldin. Oradan seç dedin, seçemedim. Seçemememde, kötülük olan bir bohça vardý sýrtýnda. Elimi neye atsam karanlýðýn içinden beni korkutan bir his uyandý beynimde. Alamadým ellerime, oysa ben senden bir çocuk istiyordum. Ama bunu ben insanlýða yapamadým. Sen veba ben heba çocuðumuz ne olurdu söyle. Kime ne saðlardý düþün. Biz bitmiþ bir kavimin son çocuklarý. Boþuna çabalama Veba olamaz bizim sancýmýz, çünkü biz tamamen sancýyýz.

Veba: (kapýya yönelerek) Þimdi gidiyorum Heba tekrar döneceðim iyi düþün. Beynini ellerinin arasýna al bir mengene gibi sýkýþtýr, beni düþün Heba bizi heba etme bu yýllarýn eskiyen tenine….