Som bir efsanesin yüreğimde. Gümüşî rengiyle köpük köpük sonsuzluğa akan, hep tazelenen ve iz bırakan coşkun, dupduru nehirsin. Bir iksir var ki özünde.Gitsen bile, yüreğimde kalırsın hep, en güzel hâlinle.


Cümle kuyumcular birleşse, senin miyarında bir mücevher meydana getiremezler. Çünkü en yüce sanatkârın ruhundan üflenmiş uğrun. Yağmursun en berrak bulutlardan. İncisin okyanusların derinliklerinden. Rüzgârsın, misk getirirsin Hoten diyarından. Nefesin başımı döndürür uzaklardan. Yakınama gelsen yakar kavurursun.


Bir şiirsin,ahengi,tınısı, musikisi sarıp sarmalayan. Yalazı yüzümü ruhumu yalayan ateşsin. Bir bestesin,güftesi elmastan ,zümrütten.


Zümrüdüanka’sın hiçbir misale gelmeyen. Gül namelerine girizgâh, dile pelesenk adınla hep efsaneleşiyorsun. Benzersiz tavrınla,bir masalsın çağa mührünü vuran. Tadına doyulamayan…


Elif endamınla hep hayallerimi süslersin… Bu fani cihanda bulunmaz menendin. Leyla’nın sükûtunda, Mecnun’un figanında gizlenensin. Seherlerde üşüyen şebnemsin. Kirpiklerimde nemsin. Sonsuzluğa akıp giden, akıllara ziyan efsanesin,


Yorgun ruhumu dinlendiren en güzel şarkı sesin. Maveradan gelensin. Sırlarımı bilensin. Ellerin yorgun demlerimde esen bir imbat. Nefes nefes içime işlersin. Yusufî rüyalarıma giren gül suretin. Ağzı köpüklü, yelesi rüzgâra karışan atların düşündesin…

Demirden dağları eritip sana geleceğim. Hep seni dinleyeceğim mahşere değin. Kırsın kalemi ellerin. Ferman senin devran senin, an senin. Sonsuzluğa akıp giden efsane her hâlin. Bîçareye armağanısın hilkatin. Güller sana benzer. Sen kendine benzersin. Sussan ayrı hikâye, konuşsan içime işler sesin , mest olurum… şiirlerime konu olursun. Nefes alıp verirken seni solurum. Her gün sanadır yolculuğum. Umudum,umutsuzluğum…Feryadım, figanım, suskunluğum…



Ruhumda köpük köpük çağlayan, coşkun akan duru suyum. Sevda yolculuğum. Bidayettim, nihayetim, sonsuzluğum… Sanadır seferim. Sabah akşam yüreğimdeyken huzura durduğum. Hüthütüm ,üveyiğim, kumrum. Çöl yangınım, sanadır susuzluğum…
Ankara,30.03.2010 İ.K