Çevremize þöyle bir bakarsak Allah'ý ve O'nun sonsuz gücünü tanýtan sayýsýz güzelliklerle dolu bir dünya görürüz. Masmavi denizler, yemyeþil ormanlar, rengarenk çiçekler, kelebeklerin kanatlarýndaki muhteþem renkler ve desenler, kuþlar, birbirinden lezzetli ve faydalý meyveler, sebzeler ve bunlar gibi saymakla bitmeyecek kadar çok güzellik... Ýþte bunlarýn hepsini yaratan, tüm evreni ve canlýlarý yoktan var eden, sonsuz güç sahibi Allahtýr. Ýnsan þuurlu olarak düþünürse, tüm bu güzelliklerin ve hoþuna giden her þeyin, aslýnda Allah'ýn kendisine ikram ettiði birer nimet olduðunu fark edebilir. '' Eðer Allah'ýn nimetini saymaya kalkýþacak olursanýz, onu bir genelleme yaparak bile sayamazsýnýz. Gerçekten Allah, baðýþlayandýr, esirgeyendir.'' (Nahl Suresi, 18)
Nimetlerin verilmesindeki amaçla
rdan biri, kiþiyi Allah’a yöneltmektir. Ýnsan sahip olduðu nimetlerin farkýna varýp Allah'a þükretmelidir. Þükür, yalnýzca Allah’a sözlü hamd ile deðil, Rabbimizin bahþettiði nimetleri O'nun yolunda kullanmakla da olur. Bazý insanlar þükretmek için kendilerine çok büyük ya da çok özel bir nimetin verilmesi gerektiðini düþünür. Oysa insanýn her anýnýn nimet içinde geçtiði çok açýk bir gerçektir. Hayatý, saðlýðý, beþ duyusu, nefes aldýðý hava, aklý ve bunlara benzer sayýsýz nimet kendisine her an kesintisiz bir þekilde sunulmaktadýr. Bazý insanlar gaflet içinde olduklarýndan dolayý, bu nimetlerin deðerini onlara sahipken anlamaz ve þükretmezler; ancak bu nimetler ellerinden alýndýðý zaman deðerlerini anlarlar.

Þükür, hem önemli bir ibadet hem de insanýn azgýnlaþmasýný engelleyen koruyucu bir zýrhtýr. Çünkü insanýn nefsinde zenginlik ya da güç bulduðunda kibirlenmeye, zalimleþmeye ve vicdansýzlaþmaya karþý bir eðilim vardýr. Bu eðilim, kibir, haset ve kýskançlýðý yüzünden kýyamete kadar tüm yaþamýný insanlarý saptýrmaya adayan þeytanýn telkinleriyle oluþur. Þeytan, insanlarý þükürden uzaklaþtýrmaya çalýþýr. Bu gerçek göz önüne aldýðýnda þükretmeyen bir kiþinin nasýl büyük bir gaflet içinde olduðu daha iyi anlaþýlýr. Bu gaflete karþý þükür, kontrolü saðlar ve insanýn nankörlüðe düþmesini engeller. Ýnsan gücün kendisinde olmadýðýný, sonsuz güç ve kudretin yalnýzca Allah'a ait olduðunu kabul eder ve þeytanýn oyununu bozar.

Þeytanýn, insaný cehenneme sürükleyen sinsi oyunlarýna karþý her zaman dikkatli olmak ve her an Allah'a sýðýnmak ve O'nu anmak gerekir.

Kendisine büyük makam ve mülk verilen Hz. Süleyman: '' Rabbim, bana, anne ve babama verdiðin nimete þükretmemi ve hoþnut olacaðýn salih bir amelde bulunmamý ilham et ve beni rahmetinle salih kullarýn arasýna kat." (Neml Suresi, 19) duasýyla nankörlüðe düþmemek için Allah'a yalvarmaktadýr. Kendisine verilen mülk nedeniyle azgýnlaþan Karun ise þükretmek yerine büyüklenerek,kaybedenlerden ve azaba uðrayanlardan olmuþtur.'' Gerçek þu ki, Karun, Musa'nýn kavmindendi, ancak onlara karþý azgýnlaþtý. Biz, ona öyle hazineler vermiþtik ki, anahtarlarý, birlikte (taþýmaya) davranan güçlü bir topluluða aðýr geliyordu. Hani kavmi ona demiþti ki: "Þýmararak sevinme, çünkü Allah, þýmararak sevince kapýlanlarý sevmez." (Kasas Suresi, 76)

Eðer insan, bu nimetleri kendisine verenin Allah olduðunu bilir ve O’na þükrederse, Yüce Allah bunun karþýlýðýnda kendisine daha fazla nimet vereceðini vaadetmiþtir. "Andolsun, eðer þükrederseniz gerçekten size artýrýrým ve andolsun, eðer nankörlük ederseniz, þüphesiz, Benim azabým pek þiddetlidir". (Ýbrahim Suresi, 7)

Allah’ýn nimetlerini düþünmek, hem Allah korkusunu ve Allah sevgisini arttýrmak için bir vesile hem de Allah’ýn cennette müminlere göstereceði mükemmel nimetleri düþünüp cennete özlem duymak için bir vesiledir. Etrafýmýzda gördüðümüz herþeye bu gözle bakmalý ve Allah'ýn varlýðýný, büyüklüðünü ve gücünü aklýmýzdan asla çýkarmamalýyýz. Aksi halde Allah'a karþý kibirlenen þeytandan hiç bir farkýmýz kalmaz.

Ýnkar edenlere gelince, onlar için de cehennem ateþi vardýr. Onlar için ne, karar verilir, ki böylece ölüversinler, ne de kendilerine onun azabýndan (bir þey) hafifletilir. Ýþte Biz, her nankör olaný böyle cezalandýrýrýz. (Fatýr Suresi, 36)
Altuð ÖZTÜRK