Sen gettin gedeli bizim ellerde
Yanıyor könüller gel deye deye
Bir umut galmadı guru dallarda
Hazan olup güller gel deye deye

Çıhamaz el içre igit arından
Yeddi gat göğ titrer entizarından
Azaldık odundan, hesret narından
Çağrışır bülbüller gel deye deye

Apardın özünü ömrün yazında
Arhandan ağlayır balan, guzun da
Bu gocca âşığın dertli sazında
Sana ünler teller gel deye deye

Deyin ki ayrılık kime hoş gelir
Andıkça gözlerden ganlı yaş gelir
Den düşer saçlara, gara gış gelir
Zingildeyir teller gel deye deye

Yadıma düşende gamınan doldum
Yollara bahmahdan sarardım, soldum
Sefil Pervâne’ yem, ehdiyar oldum
Keçdi aylar ıllar gel deye deye